Zakopane

Ostatnie pożegnanie Jagi Siemaszko

Rodzina, przyjaciele z teatru, ludzie kultury, znajomi, zakopiańczycy pożegnali na cmentarzu przy ul. Nowotarskiej Jagę Siemaszko, aktorkę Teatru Witkacego.

Urna z prochami Jagi Siemaszko spoczęła w kolumbarium na cmentarzu przy ul. Nowotarskiej w Zakopanem. Aktorkę żegnali przyjaciele z Teatru Witkacego, przygrywała także kapela góralską z Krzysztofem Trebunią Tutką na czele.

* * *

Nigdy nie widziałam jej smutnej. Zawsze, gdy spotykałyśmy się w teatrze czy na ulicy, ściskała mnie serdecznie na powitanie i pytała, co słychać. Częściej skupiała się na innych niż opowiadała o sobie. Promieniała radością życia, a jej piękne oczy błyszczały jak u nastolatki. Nigdy nie zachowywała się jak gwiazda, nie grała poza sceną, była sobą. Kiedy w spektaklu "Halny" ze świeczką w ręce krzyczała "Nie chcę umierać", nikt nie przypuszczał, że już niedługo nie będzie jej wśród nas.

- Jeszcze 22 października grałyśmy razem w spektaklu "Dom widzących ducha" podczas festiwalu w Zabrzu - wspomina Adrianna Jerzmanowska, aktorka Teatru Witkacego. - Jaga była taką mamą - przyjaciółką, mogłam z nią porozmawiać i o babskich sprawach, i o polityce, i o Bogu. Była pełna energii, nie szukała poklasku, ciągle pracowała nad swoją rolą, by widzowie uwierzyli w postać, która gra. Nigdy się nie poddawała - opowiada Adrianna Jerzmanowska. - Miała w sobie niesamowity blask, biło od niej ciepło i radość - mówi o zmarłej przyjaciółka.

Pięknie o Jadze Siemaszko opowiada jej córka Agata: - Dla mnie była przede wszystkim silną osobowością, takim symbolem kobiecej siły. Do samego końca zachowała zresztą właściwą sobie klasę i poczucie humoru. Pomimo tej wewnętrznej siły była osobą niezwykle ciepłą. Myślę, że każdy, kto ją poznał, miał o niej jak najlepsze zdanie. Nie wiem, czy kiedykolwiek na kimkolwiek zrobiła złe wrażenie - mówi. - Miała niezwykłą umiejętność dostrzegania w ludziach pozytywnych stron, starała się każdego zrozumieć i nie oceniała; nie kategoryzowała ludzi ze względu na pochodzenie, wykształcenie, poglądy. Bardzo wierzyła w ludzi, czasem nawet za bardzo - podkreśla Agata Siemaszko.

- Ale jednocześnie nauczyła mnie, że na ludzi, którzy człowieka krzywdzą, trzeba spojrzeć z klasą, z góry, i iść dalej. Bardzo jej jestem za tę umiejętność wdzięczna - dodaje.

Agata opowiada, że mama marzyła, by na starość kupić sobie domek w Hurghadzie, przy jednej z ruchliwych ulic, gdzie arabskie kobiety siedzą na rozgrzanych w słońcu kamieniach, całymi dniami paląc fajkę wodną i popijając mocną herbatę. - Wierzę, że tam, dokąd odeszła, jest herbata, piasek i morze i nasz kochany piesek Pecik i że ma tam wspaniałe towarzystwo - mówi córka. - Zrobiła dla nas ogromnie dużo. Nigdy jej tego nie zapomnę. Cieszę się, że to Mama była moją Mamą. Cieszę się, że między innymi dzięki niej ja jestem, kim jestem...

Choroba Jagę zaskoczyła. Dowiedziała się o niej kilkanaście dni temu. Zdążyła się pożegnać z najbliższymi i z załogą Teatru Witkacego, z którym była związana od 24 lat.

Zapamiętamy ją jako matkę z "Opowieści o zwyczajnym szaleństwie", panią Hitz ze spektaklu "Czy w niebie jest cyrk" czy jako Lucynę Beer w Katzenjammerze. Grała m.in. w "Na przełęczy", "Dżumie", "Appendix", "Don Kichot Uleczony", Barabaszu i wielu innych spektaklach.

Pochodziła z Będzina. W latach 1973-1977 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. W latach 1981-1990 pracowała w Teatrze Dzieci Zagłębia w Będzinie, kolejne dwa lata w Teatrze Lalki i Aktora Ateneum w Katowicach. W 1984 uzyskała eksternistycznie dyplom aktorki-lalkarki. Od listopada 1993 grała na deskach Teatru Witkacego. Mieszkała w Chochołowie. Miała 63 lata.

Reklama

Komentarze Facebook

Powyższe komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników portalu społecznościowego Facebook.
Redakcja 24tp.pl nie wpływa na treść oraz nie odpowiada za wpisy dokonane przez użytkowników portalu Facebook.

Zakopane

Ostatnie pożegnanie Jagi Siemaszko

Rodzina, przyjaciele z teatru, ludzie kultury, znajomi, zakopiańczycy pożegnali na cmentarzu przy ul. Nowotarskiej Jagę Siemaszko, aktorkę Teatru Witkacego.

Dyplomowa wystawę w Szkole Kenara

Szkoła Kenara po wielkim remoncie

Tatromaniacy pod Giewontem

Jubileuszowa Gala Szpitala na Ciągłówce

Na Kamieńcu w Zakopanem stanie dom wielofunkcyjny

Małopolska Wspiera Talenty

Zakopane, święconka w parafii Świętego Krzyża

Święcenie pokarmów z Majerankami przy rabczańskim, starym kościółku

Stanisław Kulon w Salonie Marcowym

Konwencja wyborcza Maciej Tokarz i Nowy Targ zasługuje na więcej

Marka Tatrzańska 2023 w Teatrze Witkacego

Jubileuszowa Wiosna Jazzowa Zakopane 2024

Świat, w którym nie widać nic czyli Barbara Sowińska w przedszkolu

Luna czyli spektakl bez słów dla najmłodszych widzów

Konwencja wyborcza Grzegorza Watychy i komitetu Nasze Miasto

Przyszłość Powiatu Nowotarskiego przedstawia

Biały Miś - jeden i tylko jeden, prawdziwy

Podhalańczycy pod Giewontem

Kto krzyż odgadnie, ten nie upadnie

Przedszkolaki na stoku

Karnawał na Śniegu czyli Mali Śwarni na natach

Ach co to był za bal

Grupa exMaanam w Nosalowym Dworze

Pnioki, Krzoki, Ptoki

Obrazy Natalii Kuropki w "Kmicicu"

Kolędowanie Martyny Kasprzyckiej i Macieja Czemplika

Hanna Zbyryt u Ojców Jezuitów na Górce

Mateusz Ziółko dla Centrum Pomocy Dzieciom

Kolędowanie z "Krywaniem"

Szkolne urodziny w "Kmicicu"

Zobacz pozostałe galerie