„No i co? – Status quo”

Pomijając niewielką grupę fachowców dla większości naszych kandydatów na europosła, głównym celem było euro-koryto. „Kompetencje” rodzimych pretendentów bezlitośnie obnażyła radiowa sonda. Brak wiedzy o Unii i podstawowej znajomości języka obcego, to żenująca wizytówka przeciętnego unijnego aspiranta. Co zrobić- jaka demokracja tacy kandydaci. Ale nie o tym chciałem. To wiedzą wszyscy.

Frekwencja – taka jak przewidywano. Wzrok wszystkich przykuwają wyniki. Nie sondaże - mniej lub bardziej manipulowane - ale żywe wyniki, to one będą decydowały o strategii działań poszczególnych ugrupowań w najbliższym czasie.

No i co my tu mamy. Na szczycie - status quo. Ale poniżej robi się ciekawie. Mimo niskiej frekwencji pewne wnioski można wyciągnąć.

Mnie osobiście najbardziej cieszy klęska palikociarni i mam nadzieję, że to początek końca tego spędu. Co za tym idzie do Brukseli nie pojedzie popierana przez Ruch, moja ulubienica Kazia Szczuka – ekspert od wszystkiego, walcząca feministka, znana m. in. z tego, że przy okazji święta narodowego poprosiła niemieckie - miłujące pokój - bojówki z Antify o bratnią interwencję na wypadek zagrożenia ze strony polskiego faszyzmu. Radość spowodowana jest troską o jej zdrowie. W jednym z ostatnich wywiadów przed wyborami sprawiała wrażenie zagubionej, nieobecnej. Jej wzrok był bardziej kaprawy niż zwykle. Na pytania odpowiadała wymijająco albo „to nie do mnie”, „proszę zapytać kogoś innego” itp. A nie! Raz się ożywiła. W sprawie księży pedofilów - rzecz jasna - na ten temat miała najwięcej do powiedzenia, to - poza legalizacją marychy - najbardziej palący problem dla naszego Państwa. Tak, że Kazia zostaje na warcie w kraju… jeszcze by nam się w tej Brukseli straciła…

A tak na poważnie.

Wejście Nowej Prawicy z ponad 7% poparciem, to nie niespodzianka - sondaże wcześniej to pokazywały - ale najciekawszy fakt tych wyborów. Ciekawostką jest również to, że prawie co trzeci głosujący młody Polak poparł partię JKM. Fakt tym bardziej interesujący, że wywołał wielki lament wśród rodzimych „autorytetów”. Młodzi zostali zrugani za „nieodpowiedzialną postawę”, „głosowanie dla kpiny”. Najpierw mądre głowy mówią, że do wyborów trzeba iść. Młody obywatel obowiązek spełnia, korzysta z prawa wyborczego a potem dostaje po łbie. Masz wolny wybór - głosuj ale głosuj odpowiedzialnie, głosuj na PO. Szkoda, że Ci eksperci nie zwrócili uwagi na to, że ostatnie „świetlne lata”, to brak perspektyw dla młodych. Kilka lat wcześniej premier zapowiadał lawinową reemigrację, kilkuset tysięcy Polaków na zieloną wyspę dobrobytu. Jakoś młodzi nie palą się do powrotów (znów nieodpowiedzialna postawa) co więcej, skazany na wegetację młody Polak tylko szuka możliwości wyrwania się z naszego raju.

Taka sytuacja zapowiada ciekawe rozstrzygnięcia w przyszłorocznych wyborach.

Nie jest istotne kto wygra – i tak nie będzie mógł rządzić samodzielnie. Dwóch silnych graczy z podobnym poparciem. Naturalnie, wahnięcia będą się pojawiać ale niemal pewnym jest, że w pojedynkę nikt za ster nie chwyci. W tym wypadku ważne będzie kto z kim? Najgorszym z prawdopodobnych scenariuszy, to koalicja PO i SLD. Jak braknie, to zawsze  do dyspozycji jest PSL. Wtedy będziemy mieli do czynienia z czymś w rodzaju super mafii. Pewni siebie Platformersi, wsparci superspecami od afer i przekrętów poprowadzą nasz kraj przez kolejne cztery świetlne lata. Lata dryfu donikąd.

 Na szczęście euro wybory pokazują, że niekoniecznie tak być musi. Ciągłe straszenie PIS-em, obietnice bez pokrycia, bajki o nowym otwarciu czy kolejnych regeneracjach rządu przestają na Polaków działać.  Młodzi odsuwają się od Platformy i szukają gdzieś indziej. Co prawda PO zawsze może liczyć na głosy rodzin, kolesiów i jakoś tak dziwnie ostatnimi latami rozrosłej administracji państwowej. Ale elektorat w postaci „nigdy nie zagłosuję na PiS” sympatie zaczyna lokować w innych ugrupowaniach. I jest to tendencja wzrostowa. Platformana na pewno wnioski wyciągnie. W tej masie bezideowych karierowiczów jest wielu wartościowych i myślących ludzi, którzy będą musieli coś zrobić. Rozciągnięta z lewa do prawa - jak żadna inna partia w Polsce - PO może po prostu nie wytrzymać.

Innym możliwym rozstrzygnięciem jest koalicja PiS-u. Ale z kim? Czy któreś ze skłóconych prawicowych ugrupowań uzyska 5%? A może skruszeni banici z podkulonymi ogonami powrócą do macierzy? Nowa Prawica wydaje się być partią skazaną na opozycje. Mimo, że Janusza Korwin-Mikke należy szanować za erudycję i niezmienność postawy, to jednak polityk o zbyt radykalnych poglądach aby wchodził z kimkolwiek w koalicje. A może pobyt w Brukseli troszkę go zmiękczy, wypoleruje? Tutaj jest za dużo znaków zapytania aby już wyrokować. Właściwie pewnym jest, że na trzecią siłę nie ma co liczyć. Niestety.