Waldemar Bawołek - pisarz i hodowca mitu. Wieczór na Harendzie

Gościem 215. spotkania z cyklu będzie Waldemar Bawołek - pisarzem i hodowcą mitu.
W zaproszeniu na to wydarzenie czytamy: „Nie jest to wyłącznie mit jego miasteczka, Ciężkowic. Jest to mit literacki. A może ów mit hoduje się sam, a Waldemar Bawołek odżywia go tylko intensywnie swoim pisaniem? W ostatnich latach dał nam kilka ważnych książek: od "Echa słońca" (a może i od "To co obok") licząc, widoczny jest jakby bardziej, wspierany przez recenzentów i gremia jurorsko-literackie (niedawno otrzymał Nagrodę Gdynia za "Pomarłych"), a przecież jego życie pisarskie da się widzieć zupełnie inaczej. Jako procedowanie konsekwentne - i w znacznie dłuższym trwaniu. Porozmawiamy z pisarzem o "Skrawkach dla Iriny " (CZARNE 2022) i "Furtce przy dozorcy" (NISZA 2021), ale nie bez wycieczek ku wydawniczym poprzedniczkom.”
Rozmowę poprowadzi Eliza Kącka.

Tradycyjnie spotkanie będzie transmitowane na żywo na YouTube - kanał: Studio f/5.6 i na Facebooku:  https://www.facebook.com/profile.php?id=10005716211234

------------
 
WALDEMAR BAWOŁEK (ur. 1962) – pracował jako instruktor higieny w Terenowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej, samodzielny referent zaopatrzenia w Zakładach Azotowych, zarządzał piekarnią Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska w Gromniku, wykonywał prace fizyczne jako robotnik gospodarczy przy Urzędzie Gminy w Ciężkowicach. Jako prozaik debiutował w 1996 roku zbiorem opowiadań "Delectatio morosa" wydanym przez Państwowy Instytut Wydawniczy. Potem opublikował "La petite mort", "Raz dokoła", "To co obok", "Humoreskę", "Echo słońca", "Bimetal", "Pomarłych", "Furtkę przy dozorcy" i "Skrawki dla Iriny". Za "Pomarłych" otrzymał Nagrodę Literacką Gdynia oraz nominację do Nagrody Literackiej Nike. Wcześniej był dwukrotnie nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia. Od urodzenia mieszka w małopolskich Ciężkowicach, które użyczają swojej przestrzeni literackim światom jego prozy.
 
ELIZA KĄCKA – adiunkt na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Opublikowała książki akademickie: „Stanisław Brzozowski wobec Cypriana Norwida” (Warszawa 2012) oraz „Lektura jako spotkanie. Brzozowski – tekst – metoda” (Kraków: Universitas, 2017), a także książki prozatorskie „Elizje” (Kraków: Lokator, 2017) „po drugiej stronie siebie” (2017), „Strefa zgniotu” (2022). Współredaktorka antologii poezji najnowszej „Poeci i poetki przekraczają granice” (FA-art, 2011), redaktorka wyborów poezji mniej współczesnej (w tym Norwida, Świrszczyńskiej i in.). Członkini Zarządu Głównego TLiAM. Z sieci znana głównie jako autorka małych próz/nasłuchów miejskich. Recenzentka i czytelniczka literatury najnowszej. Publikowała m.in. w „Tygodniku Powszechnym”, „Znaku” i „Wieku XIX”.