Wysokie góry nie są dla dzieci

Ponad tydzień temu w rejonie szczytu Świnicy siedmioletnia dziewczynka spadła z wysokości około sześciu metrów. Śmigłowiec TOPR zabrał ją do szpitala. Na szczęście nie doznała poważniejszych obrażeń, ale naczelnik TOPR Jan Krzysztof zaapelował o powstrzymanie się od prowadzenia dzieci na trudne szlaki w Tatrach.

- Z niepokojem obserwuję nasilający się trend zabierania kilkuletnich dzieci na bardzo ambitne wycieczki wysokogórskie. O ile większość rodzinnych spacerów dolinami czy też łatwymi szlakami w niżej położonych rejonach Tatr, gdzie nie ma ryzyka upadku z wysokości, mogę tylko pochwalać, o tyle uważam, że zabieranie dzieci w rejony wysokogórskie bez odpowiedniej wiedzy i umiejętności asekuracji technikami linowymi jest narażaniem dzieci na poważne konsekwencje zdrowotne, włącznie z bezpośrednim zagrożeniem życia w skrajnych przypadkach - zaznacza Jan Krzysztof, Naczelnik TOPR. Dodaje, że takie zachowanie może stanowić podstawę do "prawnej oceny" sprawowania właściwej opieki nad osobą niepełnoletnią.

Niestety, w mediach społecznościowych rodzice często chwalą się tym, jak ich dzieci zdobywają trudne tatrzańskie szczyty. Filmiki wywołują gorące dyskusje w komentarzach. Jedni chwalą te wyczyny, ale dużo osób zwraca uwagę na zagrożenia i zauważa, że jest to chwalenie się przed innymi sprawnością dzieci, którym takie wyprawy wcale nie muszą się podobać.

Czy zapewnimy dziecku bezpieczeństwo?

Joanna Stępińska, wysokogórska przewodniczka, która prowadzi turystów m.in. na Gerlach, uważa, że nie można wszystkiego generalizować. - Sama jestem rodzicem, mam trójkę dzieci, które dużo chodziły ze mną po górach. Rodzic powinien starać się na tyle poznać swoje dziecko, żeby zaplanować odpowiednio trudną dla niego wycieczkę. Są dzieci, które bardziej się do tego nadają, a są takie, które nie nadają się wcale, bo bardziej się boją - uważa Joanna Stępińska. Bardzo ważna jest też sprawność rodzica. Czy oprócz pokonania trasy będzie mógł się zajmować dzieckiem i zapewnić mu bezpieczeństwo.

- Pamiętam babcię, która chodziła kiedyś mocno po górach i w schronisku nad Morskim Okiem przekazała pod moją opiekę ośmioletniego chłopca. Wyszłam z nim z odpowiednią asekuracją na Rysy, był bardzo sprawny, trenował sztuki walki. Nie sprawiło mu to większej trudności - relacjonuje przewodniczka. Dodaje, że dla dzieci, które są mniejsze, barierą może być pokonywanie trudnych miejsc ze względu na to, że mają krótsze ręce i nogi.

- Do każdego dziecka trzeba podchodzić indywidualnie, przygotowywać je na górskie wyzwania. Zaczynajmy od dolin, obserwujmy jak reagują, jak radzą sobie z trudnościami i wysokością. Dopiero później prowadźmy je wyżej w góry - podsumowuje przewodniczka.

Przerażający krzyk: tata, tata!

Jakub Brzosko, wysokogórski przewodnik tatrzański, był w pobliżu, gdy doszło do wypadku siedmiolatki na Świnicy. Wspinał się wtedy z klientami w rejonie Mylnej Przełęczy na Zadnim Kościelcu. - Usłyszałem wtedy taki przeraźliwy krzyk: tata! tata! To było naprawdę przerażające - wspomina Jakub Brzosko. Dodaje, że nie wie, gdzie dokładnie wydarzył się ten wypadek, ale nawet turystyczny szczyt Świnicy to nie jest miejsce dla takich dzieci. Jeśli do wypadku doszłoby pomiędzy taternickim wierzchołkiem Świnicy, a głównym szczytem - to byłoby już karygodne. Są oczywiście odpowiednie uprzęże dla dzieci, ale rodzic musi mieć umiejętności i doświadczenie w prowadzeniu dziecka po górach w taki sposób. Na tych wysokogórskich trasach podstawą powinien być też kask. Trzeba pamiętać, że nawet mały spadający z dużej wysokości kamień może być wielkim zagrożeniem.

- Sam mam sześcioletnią córkę, ale nie wyobrażam sobie, aby znalazła się na takiej trasie. Niestety, ludzie wciąż bardzo beztrosko podchodzą do pokonywania górskich szlaków i trudno nawet powiedzieć, z czego to wynika - dodaje Jakub Brzosko.

Rodzice mają parcie na szkło

Zdaniem Rafała Raczyńskiego, prowadzącego na Facebooku największą grupę tatrzańską Tatromaniacy, zrzeszającą ponad 550 tys. osób, to złożony temat. Głównym powodem niebezpiecznych sytuacji z dziećmi w górach jest "parcie rodziców na szkło". - Naczelnik TOPR ma rację. Nie zabierajmy dzieci na wysokogórskie szlaki, ale nie wrzucajmy wszystkich do jednego worka. Dziecko, dziecku nie jest równe. Jedno będzie miało lęk wysokości, inne nie. Był wysokogórski przewodnik, który kilka lat temu wrzucił filmik z wyjścia na Gerlach z dzieckiem. Był inny doświadczony wspinacz, który z trochę starszym synem zdobywał koronę Tatr i to pokazywał. Czy zrobili źle, w moim odczuciu nie - tłumaczy Rafał Raczyński.

Niestety, wielu rodziców myśli, że ich dzieci będą pilotami, prawnikami, lekarzami i będą zdobywać najwyższe tatrzańskie szczyty, a nie wszyscy mają do tego predyspozycje. Ważne też, jakie górskie doświadczenie mają rodzice i czy są w stanie zapewnić dziecku w górach bezpieczeństwo. Muszą wiedzieć, jakie konsekwencje przyniosą ich decyzje.