Otwierając pudełko Giosciua podpisał na siebie wyrok. Mamy dla Was książki

„Wpakowałeś się w coś złego i zbyt dużego dla ciebie, bracie, ale cię przez to przeprowadzimy”. Gdyby tylko było to takie proste… Teraz droga to wszystko, co ma.

Giosciua Gambelli zdecydowanie wyróżniał się na tle swojej rodziny. I to nie tylko wyglądem, który jako jedyny z braci odziedziczył po matce.

„Inni szli przez życie zdecydowanym krokiem, on tracił czas, wycofywał się, wegetował. Do szczęścia potrzebował niewiele i to niewiele było wszystkim, dla czego gotów był podjąć jakikolwiek wysiłek. Kochał kino, mniej męczące niż książki i komiksy, wystarczyło mu życie w odbiciu innych, przekonanie, że skoro istnieją Clint Eastwood (jego absolutny idol) i  Bruce Willis, to nie co się męczyć. Im bardziej starali się go zachęcić i motywować, im bardziej nim potrząsali, tym wygodniej mościł się w apatii i od czasów gimnazjum nie zrobił nawet pół kroku do przodu. Szybko się przyzwyczaił, że rodzina postrzega go jako błąd w doskonałej formule, i z czasem uznał, że mu to odpowiada. Najbliżsi obwiniali się za to, jaki był, tymczasem on czuł się ze sobą doskonale. Wszyscy inni myśleli inaczej? Cóż, trudno”.

Nietypowe jak na Włocha imię zawdzięczał matce, która wszystkich trzech synów chciała ochrzcić imionami bohaterów swojej ukochanej telenoweli. Ojciec przystał na to pod warunkiem, że zostaną one zapisane zgodnie z włoską ortografią. I tak Joshua został Giosciuą. Dwaj starsi bracia zaangażowali się w rodzinny interes jakim był sklep z tekstyliami, i tylko jemu zawsze coś nie wychodziło. Najpierw wypadł z rodzinnej firmy, potem tracił każdą pracę, którą mu załatwiali. Wreszcie dostał ultimatum - musi utrzymać pracę w firmie zajmującej się dezynfekcją, bo od rodziny nie dostanie już ani grosza.

I utrzymał. Zajęcie nie było ani trudne, ani wymagające. Był kierowcą na wezwanie. Przepracował tak pięć lat, aż wreszcie firma upadła. Jak się okazało, właściciel po cichu wyciągał pieniądze z kasy. Nie było nawet z czego wypłacić odpraw, więc Giosciua dostał starego minivana, którym jeździł. Nawet nie chciało mu się usunąć firmowego napisu na obu bokach auta „SANIJET: DEZYNFEKCJA, DEZYNSEKCJA, DERATYZACJA! KAŻDEGO DNIA, CAŁA DOBĘ”. Wybrali go właśnie ze względu na ten napis.

Najpierw jakiś facet chciał odkupić od niego samochód, a gdy Giosciua odmówił, zaproponował mu przewiezienie przesyłki. Gość dostarczył pudło z jakimś kolesiem kilka dni później.

„Pokiwali głowami, klepnęli go w plecy i dali mu kartkę z adresem. Giosciua wyjechał o zachodzie słońca. Nie był głupi, widział ten film z Clintem Eastwoodem, który grał starego kuriera mafii, wiedział, jak to działa, i rozumiał, że lepiej nie znać zawartości ładunku, bo łatwiej się wtedy wyłgać od odpowiedzialności”.

Po kilku jazdach testowych, z „ogonem”, zaczął dostarczać paczki regularnie. W różne miejsca Włoch. Wszystko szło dobrze aż do tej feralnej nocy, kiedy przewożona paczka zaczęła przeciekać. Nie powinien był otwierać tego pudełka. Wiedział o tym, to była jedna z niepisanych zasad umowy. A jednak rozciął zabezpieczającą je taśmę, podpisując tym samym na siebie wyrok. Gdy jeszcze zobaczył, co przewozi, zdał sobie sprawę, że jest w pułapce i musi zrobić coś, na co nigdy wcześniej się nie odważył. Musi odmówić posłuszeństwa.

Tej nocy popełnił tak wiele błędów... Kiedy wreszcie po przepakowaniu feralnego towaru ruszył w dalszą drogę, kiedy wjechał na autostradę, nagle wszystko się zmieniło – nieodwracalnie. Najpierw zrobiło mu się słabo na samą myśl o kontroli policyjnej. Następnie ogarnął Giosciuę paniczny strach: a jeśli nadawca o wszystkim się dowie? Obejrzał zbyt wiele filmów i los niewygodnych świadków nie był mu obcy. Kiedy wreszcie dotarło do niego, że ten, kto go wynajął, jest gdzieś tu, w pobliżu, i obserwuje każdy jego ruch, uświadomił sobie, że pozostaje mu wyłącznie ucieczka. I że jest tylko jedno miejsce, gdzie nic złego nie może mu się stać: autostrada, po której jedzie i z której nie może już zjechać.

Książkę Paoli Barbato poleca m.in. Wojciech Chmielarz pisząc: „Świetny, zabawny, oryginalny, przerażający i trzymający w napięciu thriller. Włochy, noc, autostrada, mafia i pewien zagubiony chłopak z tajemniczym pakunkiem. Nie dało się oderwać! Musiałem przeżyć tę szaloną jazdę aż do samego końca, do ostatniej kropli benzyny i do ostatniej kropki!”.

UWAGA, KSIĄŻKA!
Od wydawnictwa INSIGNIS mamy dla Was 2 egzemplarze książki. Po jednym otrzymają osoby, które jako pierwsze wyślą do nas mail w czwartek 31.10 o godzinie 17 na adres: konkurs@24tp.pl. W treści prosimy podać imię, nazwisko i adres. Tytuł maila: Droga.

POZNAJ AUTORKĘ:
Paola Barbato – włoska mistrzyni thrillera. Jest powieściopisarką oraz autorką scenariuszy komiksów. Nigdy nie opowiada dwa razy tej samej historii. Zawsze udaje jej się zaskoczyć czytelnika kunsztem pisarskim: dostrzega zło czające się w najmniej niepokojących zakamarkach naszej codzienności. Nieważne, czy chodzi o telefon, dom czy drogę – napięcie, które kreuje, rośnie ze strony na stronę. Po thrillerze „Na złej drodze”, w ręce polskich czytelników trafi jej kolejny tytuł – „Ostatni gość”.

an