Czy Zakopane może konkurować z Ramsau am Dachstein?

                 Za pomocą tej cudownej karty można również kilkoma innymi kolejkami wznieść się ze Schladming na dwutysięczne szczyty w Niskich Taurach. Karta jest biletem wstępu do wszystkich okolicznych basenów krytych, kąpielisk, do akwaparku w Schladming i do muzeów. Uprawnia do darmowego korzystania ze  sprawnie działającej lokalnej sieci transportu samochodowego. Jeśli ktoś woli zwiedzać okolicę prywatnym samochodem, to karta uprawnia też do darmowego wjazdu na płatne odcinki dróg wiodące w głąb gór. Katalog darmowych bądź rabatowanych atrakcji Ramsau jest obszerny. W programie uczestniczy znacznie ponad 100 prywatnych firm. Dokładnie z całością katalogu usług można zapoznać się na stronie internetowej http://www.sommercard.info/en. Wobec takiej oferty trudno znaleźć w Ramsau pensjonat, który nie wydaje swoim klientom tych kart .

                Oczywiście żadne z przedsiębiorstw zaangażowanych w program nie świadczy usług dla turystów za darmo. Plastikowe karty są dobrze zabezpieczone przed podrobieniem i każdy wstęp jest odnotowywany przez czytniki. Koszt karty wkalkulowany jest w cenę noclegu. Dowiedziałem się, że wynosi on aż 5 euro na osobę za dzień pobytu. Ale sam wyjazd na lodowiec dla osoby nie posiadającej karty to 35 euro. Ta atrakcja jako jedyna jest limitowana i można z niej skorzystać tylko raz na siedem dni.

                 Karty rabatowe w Austrii wprowadzane są też w innych kurortach turystycznych. Mają one na celu podnieść jakość usług oferowanych przez poszczególne ośrodki turystyczne i zwiększyć ich konkurencyjność.  Zintegrowana oferta kusi przyjezdnych i zapewnia napływ klientów wszystkim podmiotom oferującym zarówno usługi noclegowe jak i rekreacyjne. Dystrybucję kart rabatowych prowadzi powołana do tego celu gminna instytucja.  Wszystko odbywa się więc pod kontrolą samorządu. W Austrii wspólnoty samorządowe cieszą się wielkim autorytetem i współpraca na szczeblu gminnym przynosi dobre efekty.

             Walory przyrodnicze Zakopanego sprawiają, że nasza społeczność lokalna może wygenerować zintegrowaną ofertę kuszącą turystów i może ona dorównywać do poziomu usług oferowanych przez Ramsau. Zakopane musi przestać zachęcać do przyjazdu turystów głównie tanimi noclegami. Rozwija się przy tym szara strefa. Zyski z turystyki nie idą w większości ani do kas gminnych, ani dla mieszkańców, którzy notorycznie zmuszani są do podejmowania pracy na czarno za poniżające stawki. W efekcie Zakopane tonie w długach i smogu, brakuje pieniędzy na ścieżki rowerowe, a jako sukces opisuje się zimą otwarcie jednego kilometra sztucznie zaśnieżanej narciarskiej trasy biegowej. Pieniądze za miliony noclegów, które udzielane są pod Tatrami ulatniają się jak kamfora. Stworzenie systemu kart rabatowych w Zakopanem i w przylegających gminach jest szansą, aby nasza społeczność i nasz samorząd odzyskał kontrolę nad ruchem turystycznym i zaczął podnosić poziom jego obsługi. Turystom w Zakopanem są obecnie oferowane karty rabatowe przez komercyjne firmy. Ale firma prywatna nie jest zainteresowana kreowaniem rozwoju miasta tylko drenażem pieniędzy. Właściciele kwater w Zakopanem płacą znaczny procent przychodów za pozyskiwanie klientów różnego rodzaju pośrednikom. Czemu te środki nie mogą być przejmowane przez samorządowe biuro informacji turystycznej i promocji.

                Oczywiście z dnia na dzień nie można wprowadzić w Zakopanem karty, która podniesie ceny noclegów o 20 zł. Ofertę trzeba wzbogacać stopniowo, a cena karty musi być adekwatna do atrakcyjności rabatowanych usług. Uważam, że na pewno, aby zachęcić turystów do korzystania z kart można wprowadzić rabaty na miejskie parkingi. A może trzeba na kilku ulicach przy wjeździe do miasta postawić bramki i pobierać opłatę za każdy dzień pobytu auta w mieście od osób, które nie posiadają karty rabatowej i najprawdopodobniej nocują na kwaterze, za którą gmina nie otrzymuje należnych podatków.