2021-04-01 10:00:00

Z archiwum

Jaki miałam pin ?

Wszystkim nam zdarzyło się, że mieliśmy coś na końcu języka, ale nie mogliśmy sobie tego przypomnieć. Dlaczego zapominamy?

Czasem zaś zapominamy coś „na amen” – przyjaciel może nam przypominać, co robiliśmy lub powiedzieliśmy, a nam się zdaje, że mówi o kimś zupełnie innym. Z drugiej jednak strony zahipnotyzowana osoba potrafi przypomnieć sobie szczegóły, których nie powinna zapamiętać. Przypomina sobie np. numer rejestracyjny samochodu, który spowodował wypadek i szybko uciekł. Badania pokazują, że nasza pamięć przechowuje olbrzymią ilość wspomnień z całego życia. Oto prosty eksperyment (można przeprowadzić go na sobie), który pokazuje, że zapomniane zdarzenia w jakiś ukryty sposób ciągle „mieszkają” w naszej głowie. Proszę nauczyć się na pamięć listy 10 przypadkowych słów. Po miesiącu okaże się, że wszystko zapomnieliśmy. Czy na pewno? Otóż nie! Jeśli bowiem ponownie zaczniemy uczyć się tych samych słów, to zapamiętamy je w czasie o połowę krótszym, niż za pierwszym razem! Oznacza to, że nasz mózg cały czas pamiętał w jakiś sposób te słowa, choć zdawało się nam, że je zapomnieliśmy. Czy z tego wynika, że pamiętamy wszystko, co się nam kiedykolwiek przydarzyło? Co psychologowie sądzą na ten temat?

Zapominanie na złość

Wiele do powiedzenia ma tu znowu słynny Zygmunt Freud. Uważał on, że jedynie wydaje się nam, iż zapominamy. Wg niego zapomnienie jest obroną przed pamiętaniem zdarzeń, które są dla nas nieprzyjemne. Nie jest to „prawdziwe” zapominanie – nasz mózg nadal przechowuje wspomnienia. Są one skryte „pod powierzchnią” i można je wydobyć tylko specjalnymi zabiegami (np. przy pomocy hipnozy). Przykładem jest tu człowiek, który zapomina o ważnym spotkaniu – tak naprawdę wcale nie chce na nie iść. Freud twierdził, że jeśli nie możemy przypomnieć sobie czyjegoś imienia, to albo nie lubimy tej osoby, albo ją lekceważymy.

Labirynt wspomnień

Czasem bowiem nie potrafimy sobie czegoś przypomnieć, a nie tylko „nie chcemy” – jak uważał Freud. Z przypominaniem jest bowiem tak, jak z poszukiwaniem książki w wielkiej bibliotece. Książki, która tam na pewno jest, ale zapomnieliśmy, na której półce leży. Błądzimy więc po gmachu i po pewnym czasie, zrezygnowani, dochodzimy do wniosku, że jej nie znajdziemy. Stąd bierze się wrażenie, że mamy coś na końcu języka – wiemy, że coś pamiętamy, ale nie możemy sobie tego przypomnieć.

Lekarstwo na pamięć

Psychologowie wymyślili sprytny sposób na odnalezienie takich „pogubionych książek”. Aby przypomnieć sobie zapomnianą wiadomość, musimy stworzyć takie warunki jak wtedy, gdy ją pamiętaliśmy. Jeśli pamiętałeś coś, będąc w sklepie – idź jeszcze raz do tego sklepu i stań w tym samym miejscu, a przypomnisz sobie. Doświadczył tego chyba każdy z nas. Zapomniane wspomnienia mogą zalać nas całą falą, jeśli po latach znajdziemy się w swojej starej szkole lub wracamy do starego domu. Oczywiście, niekiedy zapominamy „naprawdę” – np. choroba mózgu albo bardzo długi czas może trwale wymazać nasze wspomnienia. Obecnie jednak psychologowie są zdania, że lwia część informacji, które weszły do naszej pamięci długotrwałej, pozostaje tam na zawsze. Możemy mieć trudność z przypomnieniem ich sobie, co nie znaczy, że je zapomnieliśmy!

psycholog Marcin Florkowski

Tygodnik Podhalański 20/2007

Reklama

Komentarze Facebook

Powyższe komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników portalu społecznościowego Facebook.
Redakcja 24tp.pl nie wpływa na treść oraz nie odpowiada za wpisy dokonane przez użytkowników portalu Facebook.

Z archiwum

Jaki miałam pin ?

Wszystkim nam zdarzyło się, że mieliśmy coś na końcu języka, ale nie mogliśmy sobie tego przypomnieć. Dlaczego zapominamy?

Powiatowa Gala Stypendialna w Teatrze Witkacego

Górskie serki i pasterskie dzwonki

Fenomen szopki krakowskiej

Nagrodzeni zasłużeni dla Kościeliska

Tatry dla krwiodawców i nie tylko

Joanny Wnuk-Nazarowej opowieść o Henryku Mikołaju Góreckim

Jubileuszowe spotkanie krwiodawców w Witkacym

Wymiana desek z Sopotem za nami, sezon zimowy otwarty

Nocne niebo na Stacji Kultura Zakopane

Kapitan Barbara Grocholska-Kurkowiak ma ciepły dom

Podhalańskie mamuty i astronauci z Gliczarowa

Wielkie Forum Samorządowe pod Giewontem

Grecko-chrześcijańskie tropy pod Giewontem

Dom Pamięci w Miejskiej Galerii Sztuki w Zakopanem

Tu króluje rzeźba, "Jutrzenka", sala po prawej

Na osnowie czasu, czyli pół wieku Małgorzaty Kowalczyk

Agata Kowal w "Jutrzenkowej" Galerii ARTPARK

Okno pogodowe nad Morskim Okiem

Morskie Oko w komiksie

Po ślubowaniu i pasowaniu

Odkopywanie Zakopanego w Hyrnym

Pamiętają o Tischnerze, pamiętają o Szymanowskim

Szpulki w Jutrzence

Z Placu Niepodległości na podhalańskie drogi

Maciej Pinkwart i Kapela Hanki Wójcik w Kombinacie

Jak górali z Tatr wygnali, żeby stworzyć TPN

Tatrzańskie Chichoty, czyli z wizytą na plenerze im. Anny Górskiej

Macierzyństwo na szkle malowane i nie tylko

Warszawa ma "Złote tarasy", a Zakopane tarasy cenniejsze od złota

Na dnie oceanu w Kolibie

Zobacz pozostałe galerie