Warto przeczytać

Po czym poznać, że dziecko nie mówi prawdy?

Reklama

Zdolność kłamania niektórzy posiadają w stopniu perfekcyjnym - nawet wykrywacz kłamstw nie jest w stanie ich złapać. Większość ludzi czymś się jednak zdradza.

Czternastoletnia Karolina: – Moja siora jest mistrzem w kłamaniu. Na przykład wczoraj, zamiast do kościoła, poszłyśmy do parku, żeby porozmawiać z chłopakami. Jak wróciłyśmy do domu, to mama pyta, czy byłyśmy w kościele. Monika natychmiast odpowiada, że ksiądz trochę przynudzał, ale w sumie było ciekawie, bo ten przystojny chłopak był ministrantem i fajnie nam się śpiewało. I jeszcze pyta, czy może sobie kupić gitarę, bo chyba zacznie się uczyć grać. Ona po prostu łże od razu na całego, bez zająknięcia. Po południu, jak tato wrócił, to przyszedł do mojego pokoju i pyta, czy byłyśmy w kościele. Ja nie umiem kłamać i od razu wszystko się wydało.

Sygnały kłamstw

Aby rozpoznać, że dziecko kłamie, można zwracać uwagę na pojedyncze sygnały. Np. zasłanianie dłońmi twarzy podczas mówienia (czasem bardzo subtelne, jak np. skubnięcie nosa czy ucha) sygnalizuje pragnienie ukrycia czegoś, zwiększona częstość mrugania oznacza, że człowiek intensywnie myśli – np. chce na poczekaniu stworzyć jakieś łgarstwo. Ludzie, którzy kłamią, popełniają więcej pomyłek podczas mówienia (np. jąkają się, powtarzają wyrazy, mówią „hmmm”, „yyyy” itp.) kłamczuszki dłużej też czekają z odpowiedzią na pytanie (intensywnie myślą nad wiarygodnym kłamstwem). Wszystkie te pojedyncze wskaźniki mogą jednak zawieść. Na przykład niektórzy ludzie – także dzieci – mają nawyk drapania się w głowę lub dotykania okularów w trakcie konwersacji, stresują się podczas mówienia i dlatego popełniają błędy itp. Dlatego o wiele lepszym sposobem wykrywania kłamstwa jest zauważenie zmian w typowym zachowaniu. Specjaliści od przesłuchań najpierw obserwują, jaki jest wzór zachowania danej osoby. Na początku zadają pytania, na które ktoś na pewno odpowie prawdę (np. „Jak się nazywasz”) i pytania, na które znają prawdziwą odpowiedź. Wtedy rozpoznają typowe zachowanie przesłuchiwanego. Dopiero potem zadają pytania, na które ktoś może zacząć kłamać. Jeśli zachowanie zmienia się – jest to wyraźną sugestią, że pojawia się nieprawda.

Daj się oszukać

Umiejętność rozpoznawania kłamstwa przydaje się. Jednak czy zawsze warto przyłapać dziecko na kłamaniu. Dzieci kłamią z bardzo wielu powodów. Małe dzieci (do pięciu, a nawet siedmiu lat) nie odróżniają fantazji i zmyśleń od kłamstw i prawdy. Zdanie czterolatka „Pani w przedszkolu na mnie krzyczała” może oznaczać, że pani faktyczni krzyczała, ale też, że pani zrobiła coś, co dziecku się nie podobało, że dziecko nie lubi pani lub boi się, iż mogłaby ona nakrzyczeć, albo że pani mówiła głośniej, niż zwykle. Starsze dzieciaki kłamią, bo nie chcą martwić rodziców („Nie, mamo, nikt mi w szkole nie dokucza”) ze strachu (powiedzenie prawdy naraża na karę lub ględzenie rodziców), bo chcą zachować twarz („Wcale nie płakałem”), chcą sprawić dobre wrażenie („I wtedy powiedziałem temu pijakowi, żeby więcej nie kopał psa”), albo dlatego, że to jest łatwiejsze (np. „Muszę zapłacić składki” bywa łatwiejsze, niż „Tato daj mi kieszonkowe”) itp. itd. Zanim pokażemy, że złapaliśmy dziecko na kłamstwie, warto zastanowić się, czemu ono kłamie. Czasem kłamanie pojawia się z ważnych przyczyn i wtedy być może warto dać się nabrać. Z dwojga złego lepiej jest bowiem być rodzicem zbyt ufnym, niż za bardzo podejrzliwym.

Psycholog Marcin Florkowski – doktor psychologii społecznej oraz psychologii osobowości.

Diagnosta i terapeuta w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej.

Tygodnik Podhalański 46/2008

Reklama

Komentarze Facebook

Powyższe komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników portalu społecznościowego Facebook.
Redakcja 24tp.pl nie wpływa na treść oraz nie odpowiada za wpisy dokonane przez użytkowników portalu Facebook.

Warto przeczytać

Po czym poznać, że dziecko nie mówi prawdy?

Zdolność kłamania niektórzy posiadają w stopniu perfekcyjnym - nawet wykrywacz kłamstw nie jest w stanie ich złapać. Większość ludzi czymś się jednak zdradza.

Biesiada pod Giewontem

Adam Bałdych i Daniele di Bonaventura U Wnuka

Dawid Lubowicz Quartet U Wnuka

Kapele, instrumentaliści i śpiewacy ludowi na scenie

Góralskie żywioły na festiwalowej scenie

Festiwalowe Targi Staroci

Barbara i Agata na folkową nutę

Mistrzostwa Podhala w powożeniu

Góralski świat Zofii Stryjeńskiej w Czerwonym Dworze

Jubileusz 150-lecia przewodnictwa tatrzańskiego

Konkurs na wzorcowego oscypka 2025

XVI Europejskie Targi Produktów Regionalnych

Święto ulicy Zamoyskiego w Zakopanem

Fioletowo na Hali Gąsienicowej

Morskie Oko w deszczu, mgle i chmurach

Orkiestra Akademii Beethovenowskiej w Belvedere

Kultura na Bani. Koncert 2 plus 1

Nigdy o Tobie nie zapomnę

Łemkowska Watra z Orawskimi Roztokami

Ceramika Pauli Solańskiej w Kmicicu

Tatry w Galerii YAM

Orkiestra Arte Symfoniko w Czerwonym Dworze

Mike del Ferro i Kacper Smoliński Quartet U Wnuka

"Nasze Zakopane" z Nagrodą Literacką Zakopanego

Zakopiański Festiwal Literacki

Andre Bachleda Curuś u Wnuka

Przyjaciele Andrzeja Brandstattera w Nosalowym Dworze

Biały haft w Czerwonym Dworze

Festiwal Muzyka u Wnuka wystartował

Leszek Możdżer w Nosalowym Dworze

Zobacz pozostałe galerie