Historia

Gazda z miasta

Reklama

O tym, że Nowy Targ stał zawsze rolnikami, świadczy obowiązujące wciąż rozporządzenie burmistrza, zakazujące wypuszczania świń na Rynek.

Tych zarejestrowanych rolników w stolicy Podhala jest kilkuset, prawdziwych miastowych gazdów można policzyć na palcach. - Najwięcej rolników to mieszka tam, za Alejami, w blokach - śmieje się Jacek Wolski, gazda i baca z Kowańca. Kilku nowotarżan ma też duże areały, sięgające nawet kilkuset hektarów, poza Podhalem, m.in. w Bieszczadach. Sami uprawą się nie zajmują, ale korzystają z dotacji przysługujących rolnikom. Tych zarejestrowanych rolników w stolicy Podhala jest kilkuset, prawdziwych miastowych gazdów można policzyć na palcach. - Najwięcej rolników to mieszka tam, za Alejami, w blokach - śmieje się Jacek Wolski, gazda i baca z Kowańca. Kilku nowotarżan ma też duże areały, sięgające nawet kilkuset hektarów, poza Podhalem, m.in. w Bieszczadach. Sami uprawą się nie zajmują, ale korzystają z dotacji przysługujących rolnikom. Na początku parę liczb. W Nowym Targu jest ok. 200 sztuk bydła, nieco więcej świń i ponad 1200 owiec - to dane z Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Z kolei w wydziale finansowym nowotarskiego magistratu dowiedzieliśmy się, że podatek rolny płaci 550 nowotarżan. To ci, którzy posiadają gospodarstwa rolne, mają ponad hektar areału lub las. Z kolei w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego ubezpieczonych jest 411 mieszczan. Zdaniem burmistrza Marka Fryźlewicza w Nowym Targu jest około setki rolników. Przypomina sobie też, że kiedy pracował w Regionalnym Związku Hodowców Owiec i Kóz (z zawodu jest zootechnikiem), w mieście było zarejestrowanych 12 owczarzy. Sam także pochodzi z rodziny gazdowskiej, tradycje te kontynuuje jego syn Maksymilian. Ma 2 hektary w 8 kawałkach, jest miłośnikiem koni, ale hoduje też owce. Swój zawód wykonuje z wielką pasją.

Prawie przy samym Rynku, bo na początku ul. Waksmundzkiej, gazduje Stanisław Fudalewicz. W oborze ma 5 krów. Ciągle trzyma też konia, choć do pracy na roli już go nie używa, bo zwierzę zastąpiły maszyny. Ale w domu jest powóz i sanie, więc czasem można poparadować. - Krowy przez cały rok trzymam w oborze, nie wyprowadzam na pastwisko, bo po ulicach z krowami nie będę chodził - śmieje się.- Miejski ruch, auta nie ułatwiają pracy rolnikowi. Nieraz ktoś stanie mi autem przed bramą i idzie na zakupy. Przez kilka godzin nie mogę wyjechać do pola - narzeka. - Gazdówka zawsze tu była, ale dziś z gospodarstwa już wyżyć się nie da. Trzyma się to z sentymentu - mówi. Dlatego pan Stanisław świadczy też usługi transportowe, ma firmę wywożącą zanieczyszczenia płynne. - Wiem, że gazdowanie zakończy się na mnie, dzieci tego robić już nie będą - dodaje. Przy gazdówce pomaga mu jedynie matka.- Dawnej prawie w każdym domu w Nowym Targu było gospodarstwo. Pamiętam, że nawet u Trzcińskiego w piekarni była krowa. A dziś? Dwóch nas zostało na Waksmundzkiej, 1 za torami, na Kowańcu kilku, na Kokoszkowie - wymienia. - Nie wiem, pani, gdzie jest najwięcej rolników w mieście? Mieszkają po blokach, ani kury nie mają, ale z KRUS-u korzystają - śmieje się Jacek Wolski, gazda z Kowańca, który gospodarstwo odziedziczył po dziadkach. Dzierżawi ok. 60 ha, swojego pola ma 4 ha. Bacuje na Kokoszkowie. - Mam 5 krów, swoich owiec setkę, ludzkich - 600 - wylicza. W domu na Kokoszkowie są też kury i kaczki, którymi opiekuje się żona.

Miastowemu bacy owce powierzają gazdowie z Maruszyny, Nowej Białej i Nowego Targu. Jego dzień zaczyna się o godz. 3.30. Śpi w domu, ale zaraz wyjeżdża na bacówkę, gdzie nocują juhasi. Zaczynają od wydojenia owiec i krów. Potem dopiero jest czas na śniadanie i kawę. Ok. godz. 7 dwóch juhasów wychodzi z owcami, a pan Jacek z pomocnikiem zostają na bacówce. Roboty nie brakuje. - Robi się oscypki, pilnuje krów, żeby szkód nie porobiły. I przy kulawych owcach trzeba zrobić, racice wyczyścić - wymienia. O godz. 15 kolejne dojenie owiec w koszarze. - Obiadu nie jemy. Żyjemy miłością i żętycą - humor bacy dopisuje. - Owce do ćmy się pasą, a potem to już jest czas na dziewczyny i śpiew - stwierdza Wolski. Nowy Targ zawsze był miastem rolniczym, świadczy o tym choćby specyficzna zabudowa - istniejące jeszcze sienie przejazdowe w kamienicach, które pozwalały wjechać na podwórko nawet furą z sianem. Przed wojną jeden z mieszczan mieszkających przy samym Rynku hodował krowy. - Mój poprzednik Józef Rayski wydał w latach 20. ubiegłego wieku rozporządzenie, zakazujące wypuszczania świń na Rynek pod groźbą zastrzelenia zwierzęcia - opowiada Fryźlewicz. - Bo nowotarscy gazdowie mieli zwyczaj puszczania świń na Rynek po jarmarku - tłumaczy. Przepis ten do dziś nie został przez władze odwołany. Bo choć mieszczanie - jak wykazują statystyki - hodują jeszcze świnie, zwyczaj wypuszczania ich na ulice zaniknął.

Jeszcze po II wojnie światowej gospodarstwa rolne miała większość nowotarżan. Zmieniło się to dopiero, kiedy w latach 50. powstał w stolicy Podhala kombinat obuwniczy, dający zatrudnienie. Wielu jednak nadal ma po rodzicach ziemię, niewielka część z nich gospodarzy, wielu dzierżawi tereny. Ilu z 411 nowotarżan ubezpieczonych w KRUS-ie (1,95% wszystkich mieszkańców) jest prawdziwymi rolnikami, nie wiadomo. - Żeby móc skorzystać z ubezpieczenia w KRUS-ie, trzeba być rolnikiem, czyli posiadać gospodarstwo rolne. Niekoniecznie trzeba hodować zwierzęta, można na przykład uprawiać rośliny - informuje Elżbieta Antolec, kierownik nowotarskiego oddziału KRUS-u. Niełatwo więc zweryfikować tych, którzy rolników udają, a pracują na lewo. Zresztą KRUS kontroluje głównie tych, którzy zalegają z płatnościami.

Tekst i fot.: Beata Zalot

Tygodnik Podhalański 36/2012

Reklama

Komentarze Facebook

Powyższe komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników portalu społecznościowego Facebook.
Redakcja 24tp.pl nie wpływa na treść oraz nie odpowiada za wpisy dokonane przez użytkowników portalu Facebook.

Historia

Gazda z miasta

O tym, że Nowy Targ stał zawsze rolnikami, świadczy obowiązujące wciąż rozporządzenie burmistrza, zakazujące wypuszczania świń na Rynek.

Biesiada pod Giewontem

Adam Bałdych i Daniele di Bonaventura U Wnuka

Dawid Lubowicz Quartet U Wnuka

Kapele, instrumentaliści i śpiewacy ludowi na scenie

Góralskie żywioły na festiwalowej scenie

Festiwalowe Targi Staroci

Barbara i Agata na folkową nutę

Mistrzostwa Podhala w powożeniu

Góralski świat Zofii Stryjeńskiej w Czerwonym Dworze

Jubileusz 150-lecia przewodnictwa tatrzańskiego

Konkurs na wzorcowego oscypka 2025

XVI Europejskie Targi Produktów Regionalnych

Święto ulicy Zamoyskiego w Zakopanem

Fioletowo na Hali Gąsienicowej

Morskie Oko w deszczu, mgle i chmurach

Orkiestra Akademii Beethovenowskiej w Belvedere

Kultura na Bani. Koncert 2 plus 1

Nigdy o Tobie nie zapomnę

Łemkowska Watra z Orawskimi Roztokami

Ceramika Pauli Solańskiej w Kmicicu

Tatry w Galerii YAM

Orkiestra Arte Symfoniko w Czerwonym Dworze

Mike del Ferro i Kacper Smoliński Quartet U Wnuka

"Nasze Zakopane" z Nagrodą Literacką Zakopanego

Zakopiański Festiwal Literacki

Andre Bachleda Curuś u Wnuka

Przyjaciele Andrzeja Brandstattera w Nosalowym Dworze

Biały haft w Czerwonym Dworze

Festiwal Muzyka u Wnuka wystartował

Leszek Możdżer w Nosalowym Dworze

Zobacz pozostałe galerie