Ile jeszcze kobiet przypłaci życiem tango z pięknym żigolo? Kryminał retro. Konkurs dla czytelników

Tym razem jest to brawurowa literacka jazda bez trzymanki po najmroczniejszych zaułkach prowincjonalnego miasteczka i ludzkiej natury. W tych zaklętych rewirach, w żółtym świetle latarni, zupełnie inny Eberhard Mock spotyka Quentina Tarantino i braci Coenów, by razem szukać mordercy i poznać motyw zbrodni.

Uchylając zatem co nieco z fabuły… Koniec lat dwudziestych. Późna jesień, listopad, miasto spowija mgła. Nadchodzi wielki kryzys. Nadchodzi kac.
Starszy aspirant Adolf Piątek rozpoczyna śledztwo w sprawie okrutnego zabójstwa tenora z miejscowej operetki. Pierwszym podejrzanym jest kochanek śpiewaka, pracujący jako żigolo na miejscowym dancingu, gdzie co noc uwodzi w tangu bogate kobiety. Każda, z którą zatańczy, ginie bez śladu. Na dodatek, w mieszkaniu denata, Piątek odnajduje ślady mogące powiązać tenora z serią okrutnych morderstw sprzed lat.

„Pisarzy, podobnie jak wszystkich innych ludzi, można podzielić na wiele sposobów. Między innymi ze względu na stosunek do czasu. Jedni żyją po uszy w teraźniejszości, inni wybiegają w przyszłość, jeszcze inni, niepoprawni nostalgicy, żyją przeszłością. Należę do tych ostatnich. Jeszcze nigdy przyszłość nie rysowała się tak paskudnie, a teraźniejszość tak beznadziejnie banalnie, nic dziwnego więc, że często traktuję literaturę ucieczkowo, chcę się skryć w jej kniejach, a dystans czasowy do chwili obecnej musi wynosić co najmniej trzydzieści lat. Dlatego też zawsze marzyłem o napisaniu czegoś retro. Przed rozpoczęciem pracy nad powieścią „Tango” czyniłem nieśmiałe i nieco lękliwe przymiarki do umieszczenia akcji w przeszłości. Najpoważniejszą taką próbę stanowiło opowiadanie „Amnestia” umieszczone w powieści „Wymazane” i traktujące o wyprawie babci w dzień amnestii na „Trędowatą” i spotkaniu chiromanty, który zresztą również miał na nazwisko Piątek. Robiłem małe podchody, bo bałem się rzucić od razu na całą powieść, chciałem sprawdzić, czy umiem stworzyć przeszłość ze słów na początek w laboratoryjnych warunkach i aptecznych dawkach mieszczących się w probówkach.” (Michał Witkowski)

I tak powstał najmroczniejszy kryminał Michała Witkowskiego. Autor pokazuje w nim świat u progu katastrofy, gdzie zapach krwi miesza się z wonią wódki, cebuli, perfum Shalimar, zakazanego seksu i rozkładających się ciał. O tym zaś, jak dobrze udało mu się wykreować nie tylko świat retro, niech świadczą m.in. słowa Aleksandry Lipczak (culture.pl): „Witkowski jest tak błyskotliwy, że można go jeść łyżkami. Uwodziciel, kokiet, cięty jęzor.”

Uwaga książka!
Od wydawnictwa Znak Literanova mamy dla was egzemplarz książki. Otrzyma go osoba, która jako pierwsza napisze do nas na adres: konkurs@24tp.pl. W treści prosimy podać imię, nazwisko i adres, a w tytule maila wpisać: Książka.