„Udostępnienie Tatr sprawiło, że coraz znaczniejsze zastępy gości przeciągają przez góry, niosąc ze sobą bezmyślność i beztroskę w używaniu swobody. Pod pozorami kultury czai się nieraz dzikie barbarzyństwo, legowisko koczownicze, pełne papierów, skorup, odpadków, blaszanek z konserw, szkliwa z butelek” (Ochrona Tatr. Towarzystwo Tatrzańskie, 1913 – Archiwum MT)
Najnowsza wystawa czasowa Muzeum Tatrzańskiego przybliża problem wymierania gatunków i jego wpływu na człowieka. Szczególne miejsce poświęcono możliwym formom ochrony przyrody i osobom zasłużonym w tym kontekście dla Tatr.
Już pierwsi wielcy uczeni zakochani w Tatrach dostrzegali piękno ale i problemy związane z ochroną środowiska naturalnego regionu. Do grona tych osób możemy zaliczyć Tytusa Chałubińskiego, Jana Gwalberta Pawlikowskiego czy Mieczysława Limanowskiego. Choć są to postaci urodzone w XIX wieku, a ich sposób patrzenia na przyrodę znacznie odbiega od dzisiejszych standardów, to problemy o których pisali są nadal aktualne.
Twórcy wystawy podjęli się swojego zadania z programową konsekwencją, organizując aranżację zgodnie z zasadami zero waste.
Autor scenariusza: Marcin Warchałowski
Aranżacja plastyczna wystawy: Marcin Rząsa, Magdalena Ciszewska-Rząsa
Muzeum Tatrzańskie. Willa Koliba
Zakopane, ul. Kościeliska 18
