Skok rozpaczy

W ubiegłą środę 52–letnia kobieta wyszła z pracy, wsiadła w taksówkę, podjechała do Alei Przewodników Tatrzańskich. Krótkie wejście szlakiem na Nosal. Potem krok w przepaść. Pakujący ciało do plastikowego worka znaleźli przy niej pożegnalny list i pracowniczy identyfikator hotelu Mercure Kasprowy.

To nie wypadek

Miasto oblepione klepsydrami, donoszącymi o tragicznej śmierci w górach. Pod cmentarnym pożegnaniem podpisany nastoletni syn i przyjaciele. Ale tej przyjaźni zabrakło, by dać wsparcie kobiecie samotnie wychowującej dziecko. Pracującej bez zarzutu. Sumiennej. Kochającej góry. Nie wszyscy wiedzieli, że była przewodniczką tatrzańską. Choć spotykali ją na górskich szlakach. – Pracowałyśmy razem osiem i pół, prawie dziewięć lat. Dużo chodziła po górach – mówi Zofia Cybulska, była dyrektorka zakopiańskiego hotelu Mercure Kasprowy. To z nią pierwszą skontaktowali się ratownicy Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. Ciało ofiary znaleźli w środę po południu. Ok. 13.30 zadzwonili do Zofii Cybulskiej z pytaniem, czy zna kobietę. – Tyle lat mieszkam w Zakopanem, dopiero teraz, w tak dramatyczny i tragiczny sposób dowiedziałam się, że to góra samobójców – dodaje Zofia Cybulska. Ratownicy znaleźli przy księgowej list. Po Zakopanem lotem błyskawicy rozchodzi się wieść: zabiła się przez drastyczne oszczędności, jakie wprowadził do hotelu nowy dyrektor.

Młody zdolny

„Cokolwiek istnieje, da się sprzedać” – to motto Przemysława Niżnika na jednym z portali społecznościowych. Wśród wielu kursów jest też zaliczone seminarium o polityce antymobbingowej.

24 sierpnia rozpoczął pracę w Kasprowym, zastępując Zofię Cybulską. Ma 37 lat i bogaty, pełen sukcesów życiorys: finalista konkursu na „Osobowość roku 2008” w branży konferencyjnej miesięcznika „Mice Polska”, menadżer kompleksu restauracji w hotelu w Dubaju, pracował też w hotelu Hilton w Emiratach Arabskich. Po powrocie do kraju podjął pracę jako dyrektor między innymi New World Publishing Poland, a następnie w hotelu Król Kazimierz w Kazimierzu Dolnym. W 2007 roku został dyrektorem hotelu Mercure Mrongovia w Mrągowie. – Jak trafił do nas, to od razu za nim ludzie z Mrongovi przysłali nam list. Ostrzegali przed nim. Że to siekiera – mówi jeden z pracowników zakopiańskiego hotelu Mercure Kasprowy.

– Od razu wprowadził drastyczne oszczędności. Dziewczynom na recepcji zabrał krzesła. Mają cały czas stać w gotowości, bo może nadejść klient. Zwolnił zewnętrzną firmę sprzątającą. Dołożył pracy kobietom. Kończą zmianę o godz. 16, teraz dodatkowo muszą posprzątać pomieszczenia, pomyć gary w kuchni. Dochodzą im dwie, trzy godziny pracy ponad plan. W domu są po 19. Dlatego wiem, że dużo osób złożyło wypowiedzenia. Nie dają sobie rady – opowiada.

Milczący telefon

Czy rzeczywiście nowe porządki wprowadzone w Kasprowym mogły wpłynąć na tragiczną decyzję księgowej? – To była bardzo dobra, skromna i wrażliwa kobieta. Cztery lata temu w hotelu była reorganizacja księgowości. Nic nie wskazywało na to, żeby miała jakieś kłopoty – podkreśla Zofia Cybulska. O swym następcy nie chce się wypowiadać. Stwierdza lakonicznie, że od chwili jego wejścia do hotelu nie odwiedziła swojej dawnej placówki. – Każdy ma swoje metody pracy. Tyle mogę powiedzieć – podsumowuje Zofia Cybulska.

Żadnych wątpliwości co do tragedii nie mają pracownicy hotelu. – Psychicznie nie wytrzymała zmian, wprowadzonych przez oszczędnego dyrektora. To dla nas jasne, choć wszyscy jesteśmy w głębokim szoku. Taka uczciwa, mądra i wykształcona kobieta. Strasznie żal – zaznacza jeden z pracowników.

O zmianach, jakie zarządził nowy dyrektor, w dzień po tragicznej śmierci księgowej dyskutował zarząd Orbisu. Prezesi przyjechali z Warszawy i rozmawiali z wicedyrektorem Zdzisławem Szpigielskim. – Nie jestem upoważniony do jakichkolwiek komentarzy. Ani na temat zmian personalnych, ani na temat tragedii, do jakiej doszło – poinformował nas lakonicznie. Dodał, że nie ma żadnego kontaktu z Przemysławem Niżnikiem, który został odwołany ze stanowiska. – Swoją komórkę zostawił i jest nieaktywna. Nie wiem, gdzie może być. Potwierdzam, że w tej chwili jestem pełniącym obowiązki dyrektora hotelu Mercure Kasprowy – podsumowuje Zdzisław Szpigielski. Odsyła po wszelkie informacje do warszawskiego biura zarządu. Dzwonimy tam kilkakrotnie. Wiceprezes Ireneusz Węgłowski nie ma czasu na rozmowę. Prosi o przysłanie pytań pocztą elektroniczną.

„Przemysław Niżnik poprosił o rozwiązanie umowy o pracę z dniem 9 października br. Z tym dniem przestał być pracownikiem Orbis S.A. Orbis nie komentuje publicznie decyzji personalnych związanych ze zmianami na stanowiskach pracy ani zasad polityki personalnej, w ramach której rzeczą powszechną (nie tylko w naszej Spółce) jest rotacja dyrektorów pomiędzy hotelami Grupy Hotelowej Orbis. Zmuszeni jesteśmy również odmówić prośbie ujawnienia kontaktu telefonicznego do P. Niżnika. Z uwagi na ochronę danych osobowych nie podajemy numerów kontaktowych do osób, które zakończyły pracę w Spółce.

Z dużym smutkiem społeczność Orbisu przyjęła wiadomość o tragedii, do jakiej doszło w ubiegłym tygodniu w Zakopanem. Niezwłocznie po powzięciu informacji do hotelu Kasprowy udali się przedstawiciele zarządu Spółki, aby na miejscu zbadać sytuację. O ile nam wiadomo, sprawa jest w fazie wyjaśniania przez uprawnione służby państwowe i do czasu zakończenia tych czynności Spółka nie podejmuje żadnych działań komentujących lub oceniających przyczyny tego zdarzenia”. - w imieniu prezesów odpisał nam Adam Kucza z biura zarządu Orbisu.

Rafał Gratkowski


Japoński syndrom

Problem samobójstw wywołanych fatalną atmosferą pracy stał się głośny przed rokiem. A to za sprawą francuskiej firmy France Telecom, w której doszło do 24 samobójstw i trzynastu prób samobójczych. Tamtejsze związki zawodowe winą za ten stan rzeczy obarczają wprowadzoną restrukturyzację i pogarszające się warunki pracy.

W Japonii, obok stresu, czynnikiem, który uderza w pracowników, jest przepracowanie. Fachowcy od lat opisują zjawisko „karoshi”, czyli śmierci z przepracowania. Większość takich zgonów następuje w wyniku ataku serca bądź udaru. Zdarzają się też przypadki, które kończą się chorobą psychiczną. Rządowe dane Japonii mówią o 377 przypadkach karoshi rocznie. Jednak badający to zjawisko specjaliści są przekonani, że liczba jest znacznie większa. Może dotyczyć nawet 10 tys. osób.