A więc KOREK RZĄDZI!

Jak uprzejmie donoszą branżowe i regionalne media (z wyjątkiem oczywiście portalu Pieniny24, który szerokim łukiem omija tematy ważne, choć czasem kontrowersyjne, stroniąc od wszelkiej krytyki, polemiki, czy nawet dyskusji), Gmina Krościenko ma niebawem zamiar dokonać amputacji kolejnych swych członków. Nie od dziś wiemy, że te co są, działają dość rachitycznie, często coś niedomaga, a cały organizm zdaje się być podtrzymywany przy życiu jedynie tlącymi się w nim jeszcze siłami natury. Jak powiedział poeta: ‘żyję, ale cóż to za życie…’. Tym razem pod nóż mają pójść świetlice środowiskowe w Grywałdzie, Krośnicy i na Tylce. Przyczyna, jak zwykle: nie ma pieniędzy. A dlaczego nie ma, to oczywiste: winni są wszyscy na około, tylko nie my. Ponoć gdzieś tam daleko komuś przyszło do głowy, że ludzie pewnie za dużo piją i trzeba im ograniczyć koncesję. Dobre żarty, tak, jakby pili tylko koncesjonowane napoje; najlepiej te pięciogwiazdkowe, dobrze leżakowane i przynajmniej z siedmiopiętrowym bukietem… I dlatego pieniędzy na świetlice nie będzie. Proste, koniec, kropka, pl. Dalej jednak, jakby na otarcie łez dowiadujemy się z ust samego Wójta, że strata to przecież niewielka. I tak prawie nikt do rzeczonych świetlic nie zaglądał, kiedyś wprawdzie widziano gdzieś tam jedno, w  porywach może dwoje dzieci, ale przecież ‘sami wicie, rozumicie’, że nie warto kruszyć kopii wobec takich twardych dowodów bezsensowności podtrzymywania przy życiu owych przybytków dobrze spędzonego czasu. Pan Wójt idzie jeszcze dalej w swoich rozważaniach i diagnozie takiego stanu rzeczy. Jako dobry gospodarz podległego mu terenu i domostw wie on bowiem, iż pod każdą strzechą, pod każdym dachem, ba, niemal w każdej izbie stoi dzisiaj komputer. Teren jest więc pod względem infrastruktury elektronicznej nasycony, młodzież, nie wychylając nosa z własnej chaty i tak ma w zasięgu dłoni cały świat. Jest barwnie, kolorowo i wesoło, nawet po radykalnym ograniczeniu alkoholowej koncesji. Wniosek więc nasuwa się prosty: na co, po grzyb komu świetlice. Wprawdzie przypomina Włodarz Gminy, iż kiedyś tam zainwestowano w ich rozwój: postawiono stół do ping ponga (nie wspomina, czy zakupiono także paletki i piłeczki, ale mniemam, że tak się stało), piłkarzyki i inne gry (cokolwiek to oznacza: czy są to po prostu bierki, czy może jednoręcy bandyci, a może nawet lekki hazard…?). To wszystko na nic! Młodzieży jak nie było, tak nie ma i pewnie nie będzie. Nie pozostaje jednak Pan Wójt li tylko pesymistą, ale w tej beznadziei widzi jakieś rozwiązanie: WOLONTARIAT. Na pierwszy ogień idą strażacy. Nie wiadomo tylko, czy to właśnie oni na zasadzie wolontariatu mają wypełnić świetlicowe przestrzenie i do upadłego grać w ping ponga, manewrować piłkarzykami, czy też oddawać się innym uciechom. Może Pan Wójt widzi ich w innej roli: jak zaopatrzeni w bojowy sprzęt czekają gotowi, by wkroczyć do akcji, gdy sportowe emocje młodych wolontariuszy oblegających świetlice środowiskowe sięgną zenitu. Tego już niestety dokładnie Gospodarz Gminy nie wyjaśnia…  Nie tylko na tej doraźnej, dość ogólnej diagnozie poprzestaje. Zapala w nas wszystkich nadzieję, iż być może już niebawem korek znów zostanie uchylony szerzej, ognista koncesjonowana woda znów poleje się szerokim strumieniem i niczym rwący górski potok poniesie do celu na swoich falach miłośników świetlicowych rozrywek.

Niby to wszystko śmieszne, ale w swojej śmieszności przerażające. Szanowny Panie Wójcie, chciałoby się rzec: nie wystarczy otworzyć, postawić stoły do ping ponga, piłkarzyki, czy co tam jeszcze jest na wyposażeniu lub zbywa. Nie wystarczy nawet otwarcie sal gimnastycznych, choćby i na całą dobę. Istnieje bowiem coś takiego jak polityka oświatowa, wychowawcza, w końcu kulturalna na wszystkich szczeblach, gdzie organizuje się społeczeństwo, począwszy od struktury państwa, aż po gminę. Piszę o tym już od dawna i nie tylko ja widzę brak zainteresowania takowymi powinnościami w mentalności  gminnych włodarzy. A czas płynie nieubłaganie. I proszę mi wierzyć, że nie jest tak, jak domniemywam z Pana słów, że komputer dobry na wszystko. Jeśli nie posiada się tej intuicji, przysłowiowego szóstego zmysłu do polityki społecznej, co przecież nie każdy musi posiadać, aczkolwiek na pewnych stanowiskach powinien, to przecież można gdzieś podpatrzeć, zasięgnąć rady, a nie likwidować, utylizować, spisywać na straty, czy opowiadać jakieś bliżej nieokreślone i abstrakcyjne wizje, z których, wszyscy przecież wiemy, nic nie wyjdzie. A czekanie na odkręcenie alkoholowego korka może potrwać jeszcze długo. Poza tym trochę się nie godzi tak stawiać spraw. Przykre to, ale prawdziwe. Żeby jednak nie kończyć w tak żałobnym tonie,

a pozostać w temacie, zakończę staropolskim, korkowym STO LAT!

W nawiązaniu do http://24tp.pl/?mod=news&strona=1&kat=46&typ=w&id=18346