Wdzięczność, troska i zadanie (WIDEO)

Uroczystości jubileuszowe odbyły się w budynku Szkoły Podstawowej w Odrowążu w sobotę 14 stycznia z udziałem przede wszystkim uczestników WTZ, ich rodziców, opiekunów i wielu zaproszonych gości. Wśród których był m.in. ks. Tomasz Stec z Caritas Archidiecezji Krakowskiej, burmistrz Marcin Ratułowski z Czarnego Dunajca i inni przedstawiciele tamtejszych władz. Przybyli także liczni sponsorzy, darczyńcy i po prostu przyjaciele WTZ. Wszyscy zgodnie podkreślali, że WTZ to miejsce wyjątkowe, w którym człowiek zdrowy uczy się pokory, a jego problemy stają się mało znaczące. 

- Celem działania Warsztatu jest: aktywne wspomaganie procesu rehabilitacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych, zmierzającego do ogólnego rozwoju i poprawy sprawności, niezbędnych do prowadzenia przez osobę niepełnosprawną niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia - na miarę jej indywidualnych możliwości - mówiła Monika Bukowska, kierownik WTZ. 

Warsztaty są placówką pobytu dziennego, zajęcia odbywają się 8 godzin dziennie od poniedziałku do piątku, w godzinach od 8:00 do 16:00. Uczestnicy WTZ nie ponoszą żadnych kosztów - każdy z nich ma zagwarantowany bezpłatny przejazd, a w ramach miesięcznego treningu ekonomicznego otrzymuje kieszonkowe w wysokości 150 zł.

Na samym początku do warsztatów uczęszczało 25 osób i działało 5 pracowni. Z biegiem czasu duże zainteresowanie społeczności wpłynęło na rozwój warsztatu. Aktualnie jest 40 osób z powiatu nowotarskiego (Czarny Dunajec, Jabłonka, Chyżne, Raba Wyżna, Rabka - Zdrój, Spytkowice) i tatrzańskiego (Nowe Bystre, Ząb), które biorą udział w zajęciach terapeutycznych w ośmiu pracowniach: tkackiej, krawiecko-dziewiarskiej, rysunku na szkle i witrażu, plastycznej, komputerowo-muzycznej, ogrodniczej, gospodarstwa domowego, rzemiosł różnych.

Uczestnicy ponadto są objęci pomocą psychologiczną oraz uczestniczą w zajęciach rehabilitacji ruchowej. Zajęcia terapeutyczne odbywają się w formie grupowej lub indywidualnej.

- WTZ przygotowuje osobę niepełnosprawną do życia w środowisku społecznym i podjęcia pracy, a zatem daje perspektywę życiową, satysfakcję, otwiera na kontakty z innymi ludźmi, daje szansę na usamodzielnienie, rozwijanie zdolności. Prowadzona rehabilitacja społeczna i zawodowa przyczynia się do polepszenia się jakości życia osób niepełnosprawnych, zwiększa ich niezależność, zmienia wizerunek z osób wymagającej ciągłej opieki i pomocy na osoby potrzebujące wsparcia tylko w sytuacjach koniecznych - zaznacza Monika Bukowska. 

Budynek Warsztatów powstał dzięki fundacji ks. Wita Maśnickiego, pochodzącego z sąsiedniej wsi - Załucznego. Jeszcze na początku XX wieku jako młody chłopiec Wit Maśnicki wyjechał ze swoimi rodzicami do Stanów Zjednoczonych. Tam się wykształcił i przyjął święcenia kapłańskie. Objął parafię polonijną w New Jersey, ale nie zapomniał o swojej ojczyźnie. Bywał na Podhalu, widział miejscowe potrzeby, problemy i jak mógł, tak pomagał. W 1932 r. w swoim rodzinnym Załucznem wybudował kaplicę. W Krakowie założył bursę dla ubogich studentów z Podhala. Wspomógł finansowo rozbudowę plebanii w Odrowążu. 

Przed śmiercią w 1956 roku w Stanach ks. Maśnicki zapisał fundację dla Odrowąża, w którym zaplanował budowę sierocińca. Całe lata władze kościelne starały się o sprowadzenie tych pieniędzy z Ameryki, bowiem polskie komunistyczne władze kościelne godziły się tylko na wypłatę ekwiwalentu złotówkach, oczywiście przeliczonych według oficjalnego i skrajnie niekorzystnego kursu. 

Budowa domu w Odrowążu ruszyła ostatecznie w 1995 roku. Przez dwa lata w pracach budowlanych pomagali intensywnie także sami parafianie. Początkowo Ks. proboszcz Adam Szostak myślał o budowie przedszkola, ostatecznie jednak obiekt został przeznaczony na potrzeby osób niepełnosprawnych. 

jg