Wybuchowy powrót Andrzeja Dziubka do korzeni (WIDEO)

Sklonowany olbrzymi ziemniak na widelcu, czołg wykonany w zakładzie wyrobów pieców w Podwilku, enklawa bobrów, wąż do pompowania gnojówki, Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej w gospodarczej komórce, zdezelowane lodówki. Czyli Muzeum Sztuki Współczesnej "Powrót do przeszłości" w opustoszałych zabudowaniach gospodarczych. Adres: Jabłonka, ul. Sobieskiego 3.

Sobotni wernisaż był pierwszym wydarzeniem w ramach projektu „Powrót do korzeni”.  Wystawa "Egzystencjalizm" znajduje się po dwóch stronach ruchliwej drogi w Jabłonce. Pod adresem: ul. Sobieskiego 6, gdzie mieści się autorska Galeria NEBB Andrzeja Dziubka (tu można oglądać kolaże) oraz w starych zabudowaniach gospodarczych po drugiej stronie drogi, wydzierżawionych przez artystę na potrzeby projektu. I to tutaj właśnie rozpoczął się sobotni wernisaż wejściem do czołgu przez Andrzeja Dziubka i jego asystenta, tajemniczymi wybuchami wewnątrz pojazdu i równie bojowymi okrzykami artysty: "Nie chlebem tylko  człowiek żyje, ani sztuką".

Potem pałeczkę przejęła Dominika Wachałowicz - Kiersztyn, kurator wystawy, która oprowadziła wszystkich po  ekspozycji przybliżając przesłanie artysty. Czołg i wybuchy przywodzi od razu na myśl wojnę, ale - w zamyśle Dziubka - to także symbol zmagań artysty z materią, walka pomiędzy ideą a zastaną rzeczywistością. Artysta za pomocą dostępnych materiałów, często jarmarcznych próbuje przedstawić ideę.

Są też nawiązania do natury, w którą człowiek ingeruje, często niszcząc ją bezpowrotnie. Kolejne aluzje do wojny, jej okrucieństwa i bezsensowności. Refleksja nad egzystencją człowieka.

Każde z pomieszczeń gospodarczych - od kurnika, obory poprzez różne zagródki stało się artystyczną przestrzenią, przemyślaną w każdym szczególe. Można po wystawie chodzić z przewodnikiem, by usłyszeć, jakie były przesłania i zamiary artysty, ale można też samemu podjąć grę ze skojarzeniami. Samemu spróbować zinterpretować ten zaskakujący świat stworzony przez Andrzeja Dziubka w zrujnowanych zabudowaniach, jakich jeszcze niedawno było wiele w orawskich czy podhalańskich wioskach. Dziś już rolników można policzyć na placach, a takie budynki same w sobie są archaiczne, co w zderzeniu ze współczesną sztuką jest wybuchową mieszanką.