Wstrząsająca opowieść o marzeniach i chorobie. Mamy dla Was książki

Michael Laudor, który jest główną postacią tej książki, mimo zdiagnozowanej schizofrenii ukończył Yale Law School i walczył o prawa osób poważnie chorych psychicznie. W listopadzie 1995 roku The New York Times opublikował na swoich łamach historię tego obdarzonego błyskotliwym intelektem, ogromnym talentem i magnetyczną charyzmą mężczyzny. Prawo do zekranizowania jego autobiografii wykupił Ron Howard. Przez chwilę wydawało się zatem, że Michael może mieć wszystko. Jednak ten trzy lata później, 18 czerwca 1998 roku, w epizodzie psychozy brutalnie zadźgał nożem swoją ciężarną narzeczoną Caroline Costello.  

Poświęcona mu książka Jonathana Rosena to bardzo osobista, bo dotycząca jego najbliższego przyjaciela z dzieciństwa, historia. Rozpoczyna się w 1973 roku, kiedy to rodzina Rosena przeniosła się do New Rochelle, gdzie ten poznał Michaela. Opisuje ich wspólne lata szkoły, a potem studia, w trakcie których, jak określa autor, szwy ich przyjaźni zaczęły się rozchodzić. Genialny Michael ukończył je w trzy lata i zdobył intratną posadę w Bain, którą następnie porzucił, by oddać się pisaniu i grze na gitarze. Już wtedy bliscy powinni byli zwrócić uwagę na jego niepokojące zachowania, kiedy to opowiadał, że Bain nie chce wypuścić go ze swoich szpon, jego telefon jest na podsłuchu, a on sam śledzony. Tak naprawdę jedynie Jo-Ann, córka Faberów, u których pomieszkiwał i pisał Michael, dostrzegała wiele niepokojących symptomów. „Dopiero niedawno zakończyła długi i poważny związek z kilka lat starszym mężczyzną, pragnącym zaangażowania, na jakie ona jeszcze nie była gotowa. Lecz nie była też gotowa na to, czego chciał Michael, a co, jak powoli pojmowała, już miał. Jo-Ann zaczęła zdawać sobie sprawę, że jej czas nie płynie w taki sam sposób jak jego czas. Dla Michaela ich wspólny czas stanowił rozszerzenie związku istniejącego już w jego głowie”.

Stan Laudera pogarszał się. Powieść szpiegowska, którą pisał, pełna była złoczyńców śledzących go również w rzeczywistości. „Nawet jeśli istnieli tylko w wyobraźni, ścigali Michaela, gdy jechał samochodem, i próbowali dogonić, gdy szedł ulicą. Śledzili go za dnia, polowali na niego w nocy”. Wszystko to doprowadziło w końcu do napadu psychotycznego, po którym trafił na zamknięty oddział neuropsychiatryczny w szpitalu Columbia Presbyterian. „Michael spędził w szpitalu osiem miesięcy, a jeśli dodać do tego mętną fazę prodromalną, którą spędził w coraz głębszej otchłani omamów, chorował o wiele dłużej”. Terapią miały być leki przeciwpsychotyczne. „Łykał zmieniające go leki, by trzymać na wodzy zmieniające go omamy - w ten sposób, czując się gorzej, powoli zaczynał czuć się lepiej”. I to właśnie odstawienie leków w późniejszym okresie doprowadziło do powrotu schizofrenii pełną siłą, a w finale do morderstwa.

Rosen w swojej książce drobiazgowo analizuje cały proces choroby przyjaciela, opowiadając jednocześnie historię o więziach rodzinnych, przyjaźni i wspólnocie; o perspektywach osiągnięć intelektualnych i o ułudzie utopijnych rozwiązań. Czułą, zabawną i wstrząsającą.

Uwaga, książka!
Od wydawnictwa FILIA mamy 2 egzemplarze książki. Otrzymają je osoby, które jako pierwsze napiszą do nas w poniedziałek 24.02 o godz. 17 na adres: konkurs@24tp.pl. W treści prosimy podać imię, nazwisko i adres, a w tytule maila wpisać: Schzofrenia. 

an