Historia nie tylko o Japonii. Mamy dla Was książkę

„Miłość to przedziwna sprawa. Zaciemnia umysł, racjonalne myślenie i sprowadza na drogę, której człowiek sam z siebie nigdy by nie wybrał. I w głębi ducha podejrzewam, że może być całkiem szalona. Kiedy się nagle zakochasz, ta miłość po prostu przysiada na klatce piersiowej, w samym centrum istnienia, i stamtąd kieruje wszystkimi twoimi działaniami.
Ja zakochałam się kiedyś w Japonii.”

Tak rozpoczyna swoją książkę dziennikarka radiowa Marie Machytkova. Ta miłość nie była dla niej łatwa, bo obiekt jej westchnień od Czech oddalony był o tysiące kilometrów, barierę językową i kompletną nieznajomość kultury. Ale od czegoś trzeba było zacząć. „Sama w Tokio” to przede wszystkim zapis jej zmagań właśnie z tą barierą i odmiennością kulturową. Machytkova pokazuje, jak podróż do obiektu jej westchnień stała się lekcją cierpliwości, otwartości oraz akceptacji inności, a także jak ważne jest przełamywanie własnego strachu przed nieznanym. 

„Od chwili, gdy zapłonęłam uczuciem do tego kraju tam daleko na Wschodzie, moje życie już nigdy nie było takie jak przedtem.
Bo teraz nie czuję się już w domu ani w Czechach, ani tam.
Nie czuję się jak Czeszka, ale Japonki z siebie zrobić też nie potrafię. 
Nie potrafię żyć z normalnymi czeskimi mężczyznami, ale Japończyków do sypialni też nie wpuszczam.
Moje wnętrzności, ze względu na nietolerancję pokarmową, odrzucają tradycyjne czeskie jedzenie, ale to japońskie na jakiś czas zrobiło ze mnie chodzący szkielet.
Po japońsku mówię bardzo przeciętnie, ale czym więcej się tego języka uczę, tym mniej mój mózg jest zdolny do spontanicznego sformułowania poprawnego czeskiego zdania.
Nie odważam się nazywać siebie japonistką, ale mam w domu dyplom, na którym po łacinie stoi, że skończyłam studia na kierunku japonistyka na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Karola.
Moje życie jest po prostu pełne przeciwieństw. Tak jak Japonia. Kocham Japonię.
Głównie Tokio. Gdyby Tokio było facetem, wzięłabym ślub z Tokio.”

Ta głęboka miłość i ciężka praca zaowocowały oczywiście wyjazdem do Japonii. „Sama w Tokio” to zatem również reportaż podróżniczy, ale szczególny, niezwykle osobisty. Machytkova relacjonuje swój pobyt w stolicy Kraju Kwitnącej Wiśni opisując nie tylko własne przeżycia, ale także codzienne życie mieszkańców oraz różnice kulturowe między Japonią a Europą. Będąc sama w obcym kraju, w odmiennej kulturze, uczy się rozumieć mentalność Japończyków, ich podejście do pracy, relacji międzyludzkich oraz rytuałów codzienności.

Jednym z najważniejszych tematów jest tu też samotność i samotne podróżowanie jako sposób poznawania siebie oraz innych kultur. Poruszając się po Tokio solo autorka doświadcza różnych reakcji ludzi, ale dzięki temu lepiej rozumie ich zwyczaje i podejście do obcokrajowców. Opisuje swoje próby nawiązania rozmów oraz momenty, w których samotność daje jej przestrzeń do obserwacji i głębszego zrozumienia otaczającej ją rzeczywistości.

Książkę poleca Marcin Buczkowski, autor „Bezsenności w Tokio” pisząc: „Świetna książka, bo nie o Japonii. Książki o Japonii są przeważnie nieznośne, bo popełniają wszystkie możliwe błędy poznawcze – przede wszystkim zakładając, że zaobserwowane zjawisko jest powszechne, typowe i ma głębsze znaczenie, które autor nam zaraz wyjaśni. Tak powstają idiotyczne mity.
Tutaj autorka starannie się od takiego podejścia odcina. Pisze o sobie, o swoim przygodach i swojej, niezwykle personalnej Japonii, nie próbując uogólniać, dramatyzować czy odbrązawiać.
Dzięki temu powstała książka bardzo szczera i osobista, a przy tym świetnie się czytająca. W dodatku lepiej pokazująca Wyspy Japońskie i zamieszkujących je ludzi niż znakomita większość książek o Japonii.”

Od wydawnictwa ZNAK KONCEPT mamy dla egzemplarz książki. Otrzyma go osoba,  która jako pierwsza wyśle do nas mail w piątek 4.07 godzinie 14 na adres: konkurs@24tp.pl. W treści prosimy podać imię, nazwisko i adres. Tytuł maila: Tokio.

an