Nowy Targ: Puszka Pandory

Czy burmistrz przez swoją opieszałość szkodzi mieszkańcom? Skargę Anny Orzechowskiej najprawdopodobniej odrzuci rada miejska. Nowotarżanka ma żal, że burmistrz – bo tylko on ma takie uprawnienia – nie wystąpił do sądu o rozwiązanie umowy wieczystego użytkowania 36-arowej działki przy ul. Ludźmierskiej obok zajezdni PKS. Teren ten został odebrany rodzinie w latach siedemdziesiątych – pod zajezdnię i 150 miejsc parkingowych. W połowie lat dziewięćdziesiątych przeszedł na własność prywatnego właściciela, który podpisał z miastem umowę wieczystego użytkowania. I tu jest problem – bo choć działka jest użytkowana niezgodnie z celem wywłaszczenia, to nie można jej zwrócić, póki trwa wieczyste użytkowanie. A z wnioskiem o jego rozwiązanie musiałby wystąpić do sądu burmistrz. To z kolei wiąże się z kosztami postępowania, które musiałoby ponieść miasto. – W 2007 roku otrzymaliśmy opinię prawną, że nie ma przesłanek uzasadniających wystąpienie do sądu o rozwiązanie umowy wieczystej. Są marne szanse na wygranie tej sprawy, a miasto musiałoby ponieść koszty sądowe – co najmniej 4 tys. zł – tłumaczy Janusz Jakobiszyn, naczelnik wydziału gospodarki nieruchomościami.

Do tego – jak przekonuje – miasto nie miałoby z tego żadnej korzyści. W przypadku wygrania to właścicielka mogłaby się cieszyć z wartej 400 tys. zł nieruchomości. Przy przegranej – Nowy Targ musiałby pokryć koszty. By jednak nie zostawiać sprawy – burmistrz zaproponował nowotarżance porozumienie – wystąpi do sądu, jeśli ona pokryje koszty. Jednak ta nie przystała na taki układ.

Właścicielka złożyła też wniosek do wojewody o uznanie nieważności wywłaszczenia z 1976 roku. Czy zwrot jest w ogóle możliwy? – Teoretycznie tak. Po wyroku sądowym to wojewoda podejmuje decyzję o nieważności wywłaszczenia. Z reguły uznaje on wniosek za zasadny, ale ze względu na upływ czasu nie stwierdza nieważności, tylko daje możliwość ubiegania się o odszkodowanie za utracone mienie – dodaje naczelnik.

Jak dotąd jednak, nie było podobnej sytuacji w Nowym Targu. W dwóch przypadkach, które przypomina sobie Janusz Jakobiszyn, właściciele przegrali sprawę w sądzie i musieli ponieść koszty spraw.

– Trudno się dziwić, że właścicielka uznała, że dzieje się jej krzywda, kiedy widziała, jak firma zarabia, sprzedając grunty pod sklepy Stopiaka czy RCMB! Czy miasto, stając w sądzie, nie może się ubiegać o zwrot kosztów? – dopytuje się radny Mariusz Jelonek.

– Jeśli za każdym razem będziemy szli do sądu w imieniu mieszkańców, pojawią się setki kolejnych wniosków – tłumaczy Jakobiszyn. – Zresztą, już wiem o trzech kolejnych właścicielach sąsiednich działek, którzy czekają na rozstrzygnięcie, by złożyć podobne wnioski.

Ostatecznie radni z komisji komunalnej, którzy rozpatrywali skargę, uznali, że burmistrz zrobił w tej sprawie wszystko, co było można. Od głosowania wstrzymał się tylko Mariusz Jelonek, pozostali byli za odrzuceniem skargi Anny Orzechowskiej. Sprawa będzie jeszcze rozstrzygana podczas posiedzenia całej rady miejskiej.

fig.