2023-04-08 11:00:45

Reportaż

Cześć, jestem Marcin, od miesiąca nie rozbiłem żadnego jajka czyli ceper na jajach

Reklama

Saperzy przewożący niewybuchy albo inne groźne niewypały mogliby brać u Marcina lekcje ostrożnej jazdy.

Toporny, biały sprinter dostojnie wytacza się na drogę. Dostojnie się rozpędza i równie dostojnie hamuje. Poprawka: najlepiej, żeby w ogóle nie hamował. Marcin stara się nie używać środkowego pedału bez wyższej konieczności. Wszak nie od dziś wiadomo, że z jajkiem należy się obchodzić jak z... jajkiem. A my na pace mamy jakieś 10 tysięcy jaj.

Fakt, czasami się jakieś potłucze. Gdy roztargniona pani zapomni, co oznacza żółty znak w kształcie odwróconego równobocznego trójkąta. Albo pan nieco "wczorajszy" uzna, że 10 metrów to aż nadto, żeby włączyć się do ruchu, startując pod górę z trzeciego biegu. Marcin ma i na to receptę. Trzeba ładunek umiejętnie poukładać. Jeśli kartony nie latają po pace jak Żyd po pustym sklepie - strat w jajostanie nie będzie. Nie zmieni tego nawet awaryjne hamowanie. - Dziś podczas porannej odprawy mógłbym wyrecytować: cześć, jestem Marcin i od miesiąca nie rozbiłem żadnego jajka - szoferowi jajowozu wyraźnie udziela się przedświąteczny nastrój jajeczny.

W przeddzień świąt Wielkiej Nocy jajko wydaje się towarem pierwszoplanowym, najważniejszym. Bez jaj nie ma święconki, nie ma życzeń, nie ma świąt. Końcówka Wielkiego Postu to powinny być prawdziwe żniwa dla każdego szanującego się jajcarza. - I byś się sromotnie pomylił - kierowca białej landary znacząco zawiesza głos. - Największe żniwa są przed Bożym Narodzeniem. Pasowałoby mieć wóz z gumy. Ledwie człowiek na trasę wyjedzie załadowany po podsufitkę, a już pasuje nawracać na bazę i ładować kolejną partię - uściśla. Teraz jajka sprzedają się raczej średnio, można nawet mówić o jajecznym regresie. Na dowód Marcin wybiera numer kolejnego sklepu w samym Mieście. - Marcin Jajcarz z tej strony... coś potrzeba? Na razie nic... to do zobaczenia w czwartek - rzuca do słuchawki z nadzieją. - Co się śmiejesz... że się Jajcarz przedstawiam? Tak łatwiej. Każdy w lot chwyta, o kogo chodzi. A przecież poza plecami i tak mnie jajcarzem nazywają...

Marcin ma własną teorię na temat przyczyn jajecznej dekoniunktury. Winna jest nieuczciwa konkurencja. Ta zresztą właśnie prowokacyjnie, zupełnie bezczelnie wygrzewa się przy samej drodze wojewódzkiej w Zubrzycy Dolnej, grzebiąc w ziemi i gdacząc wesoło. - Tak sobie nawet kombinowałem. Jakby je wszystkie cholery połapać... Na ile to zaważyłoby na naszych wynikach finansowych - Marcin rzuca kokoszkom nienawistne spojrzenie przez okno szoferki. Zapewnia, że jeszcze rok, dwa lata temu kury na podhalańskiej wsi były egzotyką. Ludzie nasłuchali się z telewizji o ptasiej grypie i innych nieszczęściach. No i całkowicie odpuścili hodowlę. Ostatnio jednak kokoszki wracają do łask. Przy każdej chałupie plącze się ich spore stadko. Jak tylko zaczynają się nieść na wiosnę - Marcinowa klientela kurczy się drastycznie. Aż do jesieni trwa ta bessa. - Na jesieni kury znów się przestają nieść i idą na rosół, a ludzie znów na półkach sklepowych szukają jajek - podkreśla ze znawstwem.

Sromotnie myli się ten, kto uważa, że handel jajami to rzecz banalna. Każdy miarkuje: jajo to jajo. Jedno wcale nie różni się od drugiego, o ile obydwa pochodzą od kury, a nie od strusia na ten przykład albo od żółwia czy dinozaura. Nic bardziej mylnego... Jajcarz z krwi i kości wygłosi referat na temat jakże bogatego asortymentu kurzych jaj. W całej złożonej klasyfikacji trudno by się było połapać nawet... niosce. Najbardziej pospolite, a zarazem najtańsze są jajka z chowu klatkowego. To oznacza ni mniej ni więcej, że kura, która je zniosła, nigdy nie widziała nieba. Prawdopodobnie nigdy nie opuściła swej klatki o gabarytach ściśle określonych przez unijnych urzędników. Kokoszka, która zniosła jajo w reżimie chowu ściółkowego, też nie widziała nieba, ale przynajmniej rozprostowała nogi. Żywot nioski korzystającej z "wolnego wybiegu" to już niemal kurze wakacje. Słońce, niebo, wiatr w piórach. Ale najbardziej na miano "złotych" zasługują jaja "eko". Jest spora szansa, że zostały zniesione na prawdziwej, niemalowanej trawie lub nawet pod drzewem. Cena rynkowa takiego rarytasu przewyższa dwu- lub nawet trzykrotnie stawki za jajko "klatkowe". Ale żeby nie było za prosto, to jeszcze nie koniec jajecznego galimatiasu. Jajo każdego sortu zostało też zakwalifikowane do którejś z klas wielkości. Najcenniejsze oczywiście są te opatrzone metką XL.

Najlepiej sprzedają się jaja najtańsze. W sezonie jednak wyraźnie podskakuje sprzedaż droższego asortymentu. Marcin i na to ma przekonujące wytłumaczenie. Cepry się żywią jajami typu ekstra, i to w dodatku w rozmiarze XL, i to oni napędzają w sezonie koniunkturę. Miejscowi zadowalają się tańszym jajem klatkowym, ewentualnie tym z wolnego wybiegu. Zależność sprawdza się i na Podhalu, i na Spiszu, i na Orawie - bez różnicy.

Za oknami właśnie przesuwają się ostatnie zabudowania Piekielnika, już po chwili jajowóz przetacza się wąską drogą, między opłotkami Czarnego Dunajca. Dostawczak zatrzymuje się przed okazałymi murowanymi zabudowaniami. Z okienka wychyla się sympatyczna gaździnka. Przyjmuje kilka opakowań i wypłaca żywą gotówkę, składając pieczołowicie wręczoną fakturę. - Ta pani bierze jajka z sentymentu. Kiedyś prowadziła sklep, później go zlikwidowała, ale jajka cięgle każe sobie przywozić. Wożę jej regularnie dwa kartony raz na dwa tygodnie - zaznacza Marcin.

Po odwiedzinach w kilku sklepach turystycznego Kościeliska i pełnego ceprów Zakopanego - paka jajowozu poważnie pustoszeje. Marcin tryumfuje. Hipoteza o korelacji: liczby ceprów i popytu na jaja - stała się właśnie pełnoprawną teorią naukową godną nominacji do Nagrody Darwina.

Za oknami przelatują ostatnie domostwa Nowego Targu. Odciążony jajowóz jakby raźniej wspinał się zakopianką pod Rdzawkę. Po piętnastej Marcin zamelduje się w bazie. - Na dziś mam już dość tych jaj... A na kolację? Też jaj nie będzie... U nas w domu się w ogóle jajek nie jada. No, chyba że żona postanowi coś upiec... No i na Wielkanoc - to obowiązkowo...

Marek Kalinowski

Reklama

Komentarze Facebook

Powyższe komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników portalu społecznościowego Facebook.
Redakcja 24tp.pl nie wpływa na treść oraz nie odpowiada za wpisy dokonane przez użytkowników portalu Facebook.

Reportaż

Cześć, jestem Marcin, od miesiąca nie rozbiłem żadnego jajka czyli ceper na jajach

Saperzy przewożący niewybuchy albo inne groźne niewypały mogliby brać u Marcina lekcje ostrożnej jazdy.

Wiosenna Szczawnica

Palace, Katownia Podhala i brama do Auschwitz

Cały świat Zofii Szwajnos

Przystań na Kamieńcu rośnie dzień po dniu

Szczęśliwa trzynastka, czyi Miś Zakopiański wybrany

Morskie Oko okiem młodych artystów

W sąsiedztwie Domu Doktora

Młodzi artyści i ich wizje kubizmu

Hasior - rekonesans w Czerwonym Dworze

Zawody Koziołka Matołka 2025

Aukcja dla Domu Doktora

Cześć i chwała żołnierzom wyklętym

Drań Witkacy na nas patrzy

Odważnej Estery Karp wyprowadzanie z zapomnienia

Tomasz Gluziński i jego twórczość w Opolance

Dzień Babci i Dziadka w SP Ciche 1

Dom Doktora powstaje po pożarze

Otwarcie 31. Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży w Sportach Zimowych

Świat dorożek i powozów na Podhalu

Urodzinowy Chasior u Hasiora

WOŚP na Chotarzu w Kościelisku

Śleboda Józefa Koszarka w Okszy

Premierowa "Wdowa po sołtysie"

Kolędy i pastorałki w Miejskiej Galerii Sztuki

Noworoczne kolędowanie w Czerwony Dworze

Święto gwary w Białym Dunajcu

Cudnej mimozie - wstrętna pokrzywa, czyli duch Makuszyńskiego w Opolance

Halina Rząsa - dokumentalistka pra-ekologii

"Widziałam Joannę" Mariusza Koperskiego w Gwarno

Benefis Eugeniusza Karkoszki z Lipnicy Wielkiej

Zobacz pozostałe galerie