Święty Ambroży miodu dołoży (WIDEO)

Od ponad 30 lat bartnicy z Podhalańskiego Zrzeszenia Pszczelarzy w grudniu, kiedy św. Ambroży ma swoje święto (7 grudnia), spotykają się na "Pszczelarskim Roju", za każdym razem w innym miejscu.

Święto zawsze rozpoczyna się od mszy, a kończy biesiadą. Jest okazją do podsumowania sezonu, podziękowań i wyróżnień zasłużonych pszczelarzy. W tym roku szczególnie uhonorowani zostali ci, którzy zajmują się edukacją. - W każdym roku w szkołach odbywają się prelekcje. Spotkania odbywają się także w pasiekach edukacyjnych. Zajęcia te dotyczą nie tylko pszczół, ale w ogóle ochrony środowiska naturalnego - podkreślał w niedzielę Jan Świdroń, prezes PZP. Dyplomy za edukacyjną działalność otrzymało ok. 30 pszczelarzy. Tradycją grudniowych spotkań jest toast wzniesiony miodem pitnym z okrzykiem "Niech się leje!".

Ten rok dla bartników był jednym z najgorszych w ostatnich latach. Pszczelarze zebrali bardzo mało miodu. - Było bardzo kiepsko. spośród czterech pasiek, które mam, miodu wziąłem trochę tylko przy domu - mówi Stanisław Dusza, pszczelarz z Pieniążkowic, który ma 50 uli. W Krakowie i Szczyrzycu prowadzi też uloterapie. - Taki domek przypomina saunę, tylko zamiast piecyka z dołu pod siatką są pszczoły. Ale nie ma bezpośredniego kontaktu z nimi, są pod siatką  - tłumaczy. Ma kilka domków, w których można przekonać się o leczniczym działaniu wyziewów z ula i i kojących dźwięków wydawanych przez owady. Poleżenie w oparach z ula pomaga w leczeniu płuc, stawów, jest świetne na problemy z bezsennością.  - Sam uwielbiam w tym domku siedzieć - ma bardzo kojące działanie, bardzo relaksuje - przekonuje. - Chciałem zrobić w domku półkę z książkami, ale przekonałem się na sobie, że to nie ma sensu, bo ten przyjemny brzęk po prostu usypia - opowiada Stanisław Dusza. Uloterapia nie jest w Polsce popularna, najczęściej domek z pszczołami u pana Stanisława odwiedzają lekarze. Pan Stanisław ma w Pieniążkowicach agroturystykę, goście także mogą skorzystać z tej kojącej atrakcji.

Pszczelarzem jest także o. Mateusz, dominikanin z Wiktorówek, który ma 14 uli w dwóch miejscach. W przeciwieństwie  do większości bartników , nie narzeka na zły sezon w tym roku. Być może dlatego, że jedna z jego pasiek jest na Wiktorówkach, aż na 1150 m.n. p.m., gdzie panują nieco inne warunki niż niżej, i inne rośliny rosną. No i "wspomaganie z góry" jest także zintensyfikowane.