Mazury to miejsce, gdzie łatwo kogoś posłać do piekła. Konkurs dla czytelników

Ponieważ Węgłowski jest nie tylko pisarzem, ale i dziennikarzem, a do tego redaktorem naczelnym magazynu „Focus Historia”, można się było spodziewać, że swoją wiedzę spożytkuje i przy kolejnym tytule. A jeśli ktoś zna wcześniejszy jego dorobek książkowy, to wie, że przy okazji czytania co nieco się nauczy. Weźmy chociaż prezentowaną niedawno na łamach Tygodnika Podhalańskiego książkę Węgłowskiego „Tropiciel skarbów. Fakty i mity w filmach o Indianie Jonesie”. Na jej kartach autor zabiera czytelników w podróż w czasie, w trakcie której spotykają m.in. Wizygotów i Wandali, krzyżowców, sektę thugów czczących boginię Kali, wiktoriańskich pasjonatów, hitlerowskich fanatyków czy szalonych milionerów. Węgłowski kreśli też piórem miejsca mityczne, takie jak np. Agartha, która znajdować się miała pod Himalajami, a także te jak najbardziej prawdziwe -  Aksum, Jerozolimę, Mohendżo Daro, Szanghaj i wiele innych. Nie brakuje w książce i polskich wątków. Wszystko, o czym pisze z punktu widzenia historycznego, wpłynęło w różny sposób na kształt przygód Indiany Jonesa. 

Tym razem jednak nie doktor Jones, a doktor Kilemann jest bohaterem najnowszej powieści Adama Węgłowskiego „Pruski mur”. Pochodzący z rodziny, która prowadziła poczekalnię zaświatów czy też Vitae Dubiae Asylum – Azyl Wątpliwego Życia, gdzie przetrzymywano czas jakiś zwłoki licząc na to, że któryś ze zmarłych ocknąć się może ze śmiertelnego snu, sam postawił na karierę lekarską. Jej bujny rozkwit zapewniła mu Księga Śmierci, którą prowadził jego ojciec na użytek Azylu. Spisywał w niej przypadki niepokojące, wskazujące na fakt, że ktoś zmarłemu pomógł zejść z tego świata. Za jego życia kilka jej tomów i zdobyte dzięki temu pieniądze z szantażu pozwoliły wykształcić syna. Po jego śmierci młody Kilemann omal sam nie został ofiarą mordu, acz wybroniła go właśnie Księga Śmierci i gotowość do współpracy. W ten sposób pewna grupa przestępcza znacząco wpłynęła na efektywność jego praktyki lekarza medycyny sądowej, a niewątpliwy talent ugruntował pozycję. Obyty z wieloma różnymi przypadkami, sam w końcu musiał zmierzyć się z rozwikłaniem zagadki morderstwa.

Tłem jego działań jest Lyck, stolica Mazur wiosną 1900 roku. Raczej nie najbardziej sielankowe miejsce w Cesarstwie Niemieckim. Znienacka zawisło nad nią widmo antyżydowskich pogromów, wielkiej zarazy i terrorystycznych ataków. Lokalna socjeta też przedstawia się nader ciekawie. W willi z Pruskim Murem spotyka się pięć kobiet, z których parę mogłoby rywalizować o miano najważniejszych dam w mieście. Pod egidą zbierania pieniędzy na działalność artystycznego salonu uprawiają hazard, a konkretnie grają w ruletkę, wszelkie wygrane pieniądze przeznaczając na ten jakże dla nich ważny cel. Ich mężowie i kochankowie w tym czasie również się spotykają, acz we własnym gronie. Stworzyli w Lyck stowarzyszenie, które nazwali Klubem Dobrego Porządku, a między sobą w skrócie MaUeR, od pierwszych liter swoich nazwisk Mayer-Ucker-Rahm. Tak naprawdę to klub radykałów, w którym nieraz arcyciekawe toczą się dysputy.

Morderstwo 18-letniego gimnazjalisty Ernsta Wintera, do którego dochodzi w Chojnicach, kieruje oskarżenia na Żydów, którzy mogli dokonać tego makabrycznego czyny w ramach paschalnego mordu rytualnego. Ciało nieszczęśnika zostało rozczłonkowane, a niektóre jego części, jak np. drugie ramię, znaleziono aż pod Gniewem nad dolną Wisłą. Nie znaleziono jednak głowy i ta staje się celem Kelmanna. By rozwikłać zagadkę śmierci Wintera chce on bowiem sprawdzić teorię o obrazie zabójcy utrwalonym w oczach ofiary.

Układanka, którą Węgłowski zaserwował swojemu bohaterowi jest trudniejsza niż wzór pruskiego muru. Czy mimo wszystko doświadczony lekarz sądowy sobie z nią poradzi?

Uwaga, książka!
Od wydawnictwa SKARPA WARSZAWSKA mamy dla Was 2 egzemplarze książki. Otrzymają je osoby, które jako pierwsze napiszą do nas na adres: konkurs@24tp.pl. W treści prosimy podać imię, nazwisko i adres, a w tytule wpisać: Pruski mur.

an