Makowski łamiącym głosem mówi w sądzie, jak podpisał lojalkę dla SB

Jako pierwszy przed sądem w Nowym Sączu w sprawie złożenia fałszywego oświadczenia lustracyjnego zaczął zeznawać Andrzej Gąsienica Makowski. Podtrzymał swoje wcześniejsze wyjaśnienia. Zaprzecza, że złożył nieprawdziwe oświadczenie lustracyjne:

- Złożyłem je zgodnie z prawdą i szczerze, nie sprzeniewierzyłem się ideałom Solidarności, oświadczenie było szczere i to aż do bólu. Napisałem w nim, co jest w IPN, napisałem o sytuacji, jaka mnie spotkała. Znalazłem się w stanie wyższej konieczności obrony mojej rodziny. Jestem rodowitym góralem, z zacnego rodu Gąsieniców, dla których wiara w wolność i własność to wartości spajające rodzinę. Te wartości chciałem nieść rozpoczynając w 1979 r. pracę w PBO Podhale. Po wyborze Karola Wojtyły na Ojca Świętego podjęliśmy walkę o uwolnienie Ojczyzny. Z trójki moich dzieci dwoje chorowało, musieliśmy często przebywać w szpitalach. Po wprowadzeniu stanu wojennego baliśmy się, że nie zdobędziemy potrzebnych lekarstw  - zeznaje dziś przed sądem starosta.

Andrzej Gąsienica Makowski drobiazgowo naświetla szczegóły związane z pierwszymi dniami stanu wojennego w swoim zakładzie pracy, domu, opisuje pierwszy kontakt z SB, gdy z grupą przyjaciół, 23 grudnia dzień przed Wigilią, zostali zabrani na przesłuchanie.

- Niższy z przesłuchujących nazywał się chyba Poręba dał do podpisania informację o stanie wojennym i że będę się stosować do wprowadzonych dekretów. Stwierdził, że jestem przewodniczącym Zakładowej Komisji Solidarności i mam informować o wszystkim, co dzieje się w zakładzie. Powiedziałem, że po konsultacji z dyrekcją. Groził, że mam trójkę dzieci i zdarzają się różne sytuacje, kazał napisać oświadczenie. On dyktował, a ja pisałem co innego. 30 lat staram się mieć to w pamięci, tam było moje nazwisko, że zachowam w tajemnicy spotkanie z SB, będę działał na rzecz naprawy przedsiębiorstwa PBO Podhale i wskazywał na nieprawidłowości. Następnie złożyłem parafkę, a Poręba zapytał o pseudonim. Ja mam na imię Andrzej odpowiedziałem i tak podpisałem. Na odchodnym zapowiedzieli, ze jeszcze sie spotkamy - zeznał w sądzie starosta.

Mówiąc o trzech, czterech spotkaniach z SB w latach 82-83 powstrzymuje łzy, głos mu się łamie: - Możecie mnie skuć, zabić, a nie będę się z wami spotykać - tak miał powiedzieć starosta przesłuchującym go esbekom.

W ten sposób Andrzej Gąsienica Makowski tłumaczy, dlaczego podpisał lojalkę, ale jak twierdzi później nie podjął jakiejkolwiek współpracy z SB.

rav, p