Zdrowy nałóg

– Biegam od 20 lat. Bez względu na pogodę – czy wieje halny, czy pada deszcz, czy jest sztorm – mówi Benedykt Kiełtyka z Ustki. Nad morzem dobrze znają 55-letniego biegacza, który na co dzień prowadzi własną działalność gospodarczą. Mówi, że bieganie to dla niego chleb powszedni. Nie patrząc na termometr za oknem, nie przejmując śniegiem, burzą z piorunami – zakłada szorty i biegnie. Po raz pierwszy pobiegł dalej, gdy miał 26 lat. Postanowił dla odpoczynku, relaksu i zdrowia właśnie w ten sposób spędzać swój wolny czas.

Każdego roku zagląda też do Zakopanego. Skąpo odzianego biegacza opisaliśmy przed Wielkanocą, komentując jego pojawienie się na zasypanych śniegiem Krupówkach jako zwiastun wiosny. Żartobliwie potraktowaliśmy prawdziwą pasję człowieka, który nie pije i nie pali. – Jestem całkowitym abstynentem. Trochę zabolała sugestia, że biegnę pod wpływem alkoholu. Nie mam nałogów. Poza bieganiem. Bo po wielu latach to dla mnie taki zdrowy nałóg. Gdy zdarzy się, że ze względów służbowych czy jakiejś dalszej podróży nie biegnę, bo na przykład muszę gdzieś dalej jechać pociągiem, czuję się źle, czegoś mi brakuje. Organizm po prostu domaga się codziennej dawki ruchu – tłumaczy Benedykt Kiełtyka.

Każdego dnia biegacz pokonuje przynajmniej dwanaście kilometrów. Startuje też w maratonach lub sam urządza sobie długodystansowe zawody. Miał wielu naśladowców, którzy próbowali iść w jego ślady. – Niestety, szybko się wykruszali. Nie każdy może uprawiać bieg ekstremalny. Ale zachęcam, by próbować – dodaje biegacz-mors. Pytany, dlaczego biega bez dresu, tłumaczy, że organizm tego nie potrzebuje. Choć zaczynał w kompletnym odzieniu, to stopniowo dochodził do tego, że do biegania – czy w zimie, czy w lecie wystarczą same szorty. Podczas ostatniego pobytu w Zakopanem biegł z Krzeptówek, przez Kościelisko, Salamandrę, do masztu na Gubałówce, a potem Krupówkami.

– W Ustce też biegnę swoją trasą, potem kąpię się w morzu. Też bez względu na pogodę – podsumowuje ekstremalny biegacz.

Rafał Gratkowski