Burza nad „Płazówką”

Gdy przed miesiącem ujawnili zamiar wyburzenia drewnianej willi i postawienia przy ul. Nowotarskiej 53 nowego obiektu, rozpoczęła się eskalacja sąsiedzkiej wojny. – Po tym, jak zgłosiliśmy sprzeciw do planowanej inwestycji i napisali odwołanie, jesteśmy szykanowani – mówi Zbigniew Kowalkowski, jeden z sąsiadów – Nowi właściciele willi zagrozili, że skoro o sprawie powiadomiliśmy Tygodnik, odwołujemy się od decyzji urzędników, do czego mamy święte prawo, to oni przesuną płot o półtora metra i nie będziemy mieć wjazdu na posesję. Był już tu geodeta. Czujemy się zastraszani.

Po naszym kwietniowym artykule dotyczącym planów wyburzenia „Płazówki” w mieście rozpętała się prawdziwa burza. Gromy na włodarzy Zakopanego podczas ostatnich sesji rady miasta ciskała kilkakrotnie Maria Gruszkowa, przewodnicząca Stowarzyszenia Obrony Praw Obywatelskich Powiatu Tatrzańskiego. Głos w sprawie inwestycji planowanych w miejscu, gdzie stoi trzydziestoletnia willa, zabrała też Tamara Rzucidło, miejski konserwator zabytków. Broniła prawa nowych właścicieli do dysponowania terenem, wyjaśniała, dlaczego „Płazówka” nie może być traktowana jak zabytek. Sprzeciwiający się jakimkolwiek zmianom wokół „Płazówki” napisali w tej sprawie list, który publikujemy poniżej. Do naszej redakcji dotarło też pismo z nowotarskiej delegatury wojewódzkiego konserwatora zabytków. Mirosław Holewiński podkreśla, że na temat wyburzenia „Płazówki” z władzami miasta dyskutowano podczas konferencji Towarzystwa Opieki nad Zabytkami (Oddział Podhalański). On także sprzeciwia się jakimkolwiek zmianom na działce przy Nowotarskiej 53. „Ze względu na wartość stylową budynku oraz tradycję jego budowy, realizowanej przez znanego lekarza zakopiańskiego Stanisława Płazę, którego ojciec budował pobliski dom „Stara Płazówka” z roku 1905, Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Krakowie, Delegatura w Nowym Targu stoi na stanowisku konieczności pozostawienia ww. obiektu w miejscu jego dotychczasowej lokalizacji” – stwierdza nowotarski konserwator.

Przerażenia i łez nie kryje właścicielka „Płazówki”, która przed rokiem odkupiła dom od inwestora z Irlandii. To na niego wydano warunki zabudowy na nowy „lokal usługowo-mieszkalny z restauracją z zapleczem gastronomicznym, trzy lokale mieszkalne, miejsca postojowe dla dziesięciu samochodów” lub „budynek usługowo-mieszkalny – lokale handlowo-usługowe, 4 lokale mieszkalne z garażami”. – To dla mnie dramat! Nie kupowaliśmy muzeum! To nie jest zabytek! Mam dzieci i potężne kredyty do spłacenia! Kupiłam nieruchomość z zamiarem dalszego jej rozwoju i inwestowania. Przez pięć miesięcy mąż remontował ten dom. Doprowadziliśmy go do dawnej świetności, uporządkowaliśmy zapuszczony ogród – Stanisława K. ociera łzy z oczu. Nie chce podawać swojego nazwiska do prasy. Podkreśla, że to nie ona zaczęła sąsiedzką wojnę. – Państwo Kowalkowscy nasyłają na nas policję, straż miejską. Nie możemy wbić łopaty w ziemię, żeby nie było komentarzy i awantur. A gdzie jest prawo własności? Skoro tak chcą chronić „Płazówkę”, to czemu córka doktora nie wpisała jej do rejestru zabytków przed sprzedażą? To trzydziestoletni dom. A u Kowalkowskich stoi stuletnia chałupa! Oni ją zrujnują, tym się proszę zająć, niech im urzędnicy wpisują dom do rejestru zabytków – denerwuje się właścicielka „Płazówki”. Mówi, że płot od strony interweniujących sąsiadów stoi na jej terenie. Trzeba go przesunąć o ok. pół metra. – Na całej długości to około dziesięciu metrów kwadratowych. Chciałam machnąć ręką i dla dobrosąsiedzkiej zgody go nie ruszać. Ale tak się nie da żyć. Znów wezwali policję. Bo obcinamy gałęzie na drzewie – dodaje. Sąsiedzi zgłosili w urzędzie wniosek o uznanie stojącego przy „Płazówce” jesionu za pomnik przyrody. Na tydzień przed oględzinami przy drzewie zjawiła się ekipa wycinkowa. – Pod pozorem przycinki chcą zniszczyć drzewo! – denerwuje się Zbigniew Kowalkowski. Właścicielka jesionu nie kryje oburzenia. Podkreśla, że gałęzie nad chodnikiem stwarzały zagrożenie. Trzeba je było usunąć. – Nie chcę w zimie ryzykować, że konar zabije przechodnia. Jak można w takiej sprawie dwukrotnie wzywać do nas policję i straż miejską! Niech sąsiedzi zajmą się porządkiem na swojej posesji, a nam dadzą wreszcie spokój – podsumowują w „Płazówce”.



LIST DO REDAKCJI:

Prawda o Płazówce

Kłamstwa i nieścisłości miejskiego konserwatora zabytków w oświadczeniu „Prawda o Płazówce”:
Kłamstwo nr 1:
Miejski konserwator zabytków pisze:
„Doktor Płaza, po wybudowaniu pod koniec lat 70. nowej willi, zastrzegł sobie tę nazwę i nowy budynek został nazwany „Płazówką.”
Prawda nr 1:
Doktor Płaza nie nazwał nowego domu żadną nazwą. Nazwę „Płazówka” nadali nowi właściciele w 2009 roku w celach reklamowo marketingowych dla swojej działalności, polegającej na wynajmie apartamentów w domu po doktorze Płazie, nie pytając jego córki, pani Małgorzaty, o jej opinię na ten temat.
Kłamstwo nr 2:
Miejski konserwator zabytków stwierdza:
„Prawda zaś wygląda tak: stosunkowo nowa, nie będąca zabytkiem w rozumieniu ustawy willa doktora Płazy po śmierci właściciela popadła w ruinę. Stan techniczny obiektu, w którym nikt nie mieszkał, pogarszał się z roku na rok, aż w końcu córka doktora Płazy sprzedała „ojcowiznę”.
Prawda nr 2:
Budynek był w doskonałym stanie technicznym. Dach z gontów wymagał tylko konserwacji, jak każdy tego typu dach, i został zakonserwowany w 2005 roku.
Nieścisłość:
Miejski konserwator zabytków oświadcza:
„Nabywca po pewnym czasie stwierdził, że willa mu nie odpowiada, i odsprzedał ją.”
Prawda:
Nabywca, czyli Leszek Wolnik z Irlandii, sprzedał dom obecnym właścicielom, żeby finansowo pomóc córkom w związku z kryzysem gospodarczym. Gdyby nie to, miał plany przeprowadzić się do Polski wraz z żoną, gdy będą na emeryturze.
Kłamstwo nr 3:
Miejski konserwator zabytków pisze:
„Obecni właściciele to mieszkańcy Zakopanego, którzy zdewastowaną Płazówkę odremontowali, uporządkowali ogród i nie zamierzają willi zniszczyć.”
Prawda nr 3:
Budynek był w doskonałym stanie. W latach 2007-2008 firma remontowo-budowlana z Poronina na zlecenie Leszka Wolnika z Irlandii przedłużyła taras od strony południowej, zaadaptowała poddasze, położyła flizy na podłogę w garażu i pomieszczeniach na dole, zmodernizowała łazienkę na parterze i wykończyła łazienkę na piętrze. W tym samym czasie p. Antoni, hydraulik z okolic Myślenic, zamontował sterowanie pogodowe systemu geotermalnego centralnego ogrzewania firmy Siemens.
Obecni właściciele, którzy kupili od Leszka Wolnika nieruchomość, wymyli dom z zewnątrz, pomalowali okna i drzwi i zakonserwowali dach. Uporządkowanie ogrodu rozpoczęło się od wyburzenia kamiennego murka ciągnącego się od bramy wjazdowej do budynku. Jeśli chodzi o dalsze uporządkowanie ogrodu, pominę to milczeniem.
Jeśli obecni właściciele nie zamierzają willi zniszczyć, to jak można wytłumaczyć w takim razie występowanie o warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie restauracji z zapleczem gastronomicznym, lokali handlowo-usługowych oraz mieszkalnych i parkingu po wyburzeniu domu jednorodzinnego i gospodarczego, znajdujących się na działce? Poza tym należałoby się zastanowić, dlaczego występują o warunki zabudowy nie w swoim imieniu, lecz w imieniu Leszka Wolnika z Irlandii, działającego przez pełnomocnika, znanego architekta M.R. Istniejący tam dom śp. państwa Płazów ewidentnie im przeszkadza w planowanej inwestycji i chcą się go pozbyć, ale póki nie mają warunków zabudowy, chętnie wykorzystują nazwisko doktora Płazy w celach reklamowych dla wynajmowanych w tym domu obecnie apartamentów.
Wszystkie przytoczone wyżej fakty dotyczące obecnej „Płazówki” może sprawdzić i zweryfikować każdy, kto chciałby się osobiście zapoznać z tematem. Opiekowaliśmy się domem państwa Płazów po ich śmierci oraz w czasie, gdy właścicielem był Leszek Wolnik z Irlandii, który wraz z rodziną i przyjaciółmi przyjeżdżał do Polski w czasie urlopu. Znamy tym samym wszystkie szczegóły dotyczące całej historii tego domu.
Wielce oburzające i bardzo dające do myślenia jest to, że osoba pracująca w Urzędzie Miasta Zakopane i będąca jednocześnie miejskim konserwatorem zabytków pisze kłamstwa i nieścisłości w swojej „Prawdzie o Płazówce” w rubryce Urzędu Miasta Zakopane. Jedynymi bowiem osobami, którzy mogą taką wersję prawdy podzielać, są obecni właściciele, którym Płazówka przeszkadza w planowanej inwestycji, i urzędnicy mający wpływ na wydawanie decyzji o warunkach zabudowy.
Na koniec chcielibyśmy sprostować stwierdzenie miejskiego konserwatora zabytków, że przy ulicy Nowotarskiej przeważają wille i pensjonaty. Co do willi (choć nie słyszeliśmy, żeby ktoś tak nazywał swój dom) można tak powiedzieć, gdyż według słownika pojęć architektonicznych i budowlanych współcześnie willą nazywa się większy, jednorodzinny budynek z ogrodem. Jeśli zaś chodzi o pensjonaty, to art. 36. pkt 3 Ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych precyzuje: „pensjonaty – obiekty posiadające co najmniej 7 pokoi, świadczące dla swoich klientów całodzienne wyżywienie”, a więc w myśl ustawy na ulicy Nowotarskiej takich obiektów nie ma. Większość domów to budynki jednorodzinne z wynajmem pokoi gościnnych. Jest to zasadnicza różnica.

Kowalkowscy, sąsiedzi Płazówki