Sekret senatora Skorupy: Posłuchaj, jak senator Skorupa wymusza działkę

Z treści rozmowy wynika, że plan Skorupy zakładał wymuszenie miejsca pod własny wiatrak w taki sposób, żeby opinia publiczna była przekonana, że oto senator właśnie walczy o interes lokalnej społeczności. Zabiega o budowę boiska dla dzieci w Podczerwonym w miejscu (działka 7637/88), które właśnie idzie pod młotek, a miejscowa władza chce teren zmarnować, sprzedając jakiemuś biznesmenowi. Do realizacji planu zaangażował m.in. swoją żonę, żonę swego brata i swojego asystenta. W przeddzień przetargu Skorupa rozesłał do starosty, wojewody, wójta, przewodniczącego rady powiatu i rady gminy, a nawet do dziennikarzy oświadczenie, które miało odwrócić uwagę od jego faktycznych zamierzeń. Napisał w nim, że mieszkańcy zwrócili się do niego o interwencję w sprawie działki, która jest niezbędna szkole. Do pisma dołączył podpisy mieszkańców domagających się oddania parceli pod budowę boiska.

Po prośbie do senatora

– Od lat prowadzę firmę w Podczerwonym. Buduję domy – opowiada Maciej Król, właściciel firm Scanprodukt i Tatranhaus. – Już kilka lat temu zwróciłem się do Tadeusza Skorupy, jako aktywnego działacza PiS-u, o pomoc. Chodziło o parcelę, którą od lat użytkuję. Potrzebna była mi przy tartaku. Od dawna chciałem ją kupić od starostwa. Niedawno prośbę ponowiłem już u senatora Skorupy.

 Obiecał sprawę pchnąć. Król ufał Skorupie – jak sam opowiada, był w jego obozie. Znali się od dawna. Sprawa dotyczyła 29 arów ziemi mało przydatnego, przemysłowego terenu. Skorupa wiedział, że ten skrawek ziemi może być potrzebny wyłącznie Królowi.

Wadium

Wreszcie udało się. Ogłoszenie starostwa nowotarskiego o przetargu ukazało się zgodnie z zasadami. Cenę wywoławczą ustalono w wysokości 50 tys. zł, a wadium – 5 tys. zł. Cena była adekwatna do jej atrakcyjności. Termin przetargu – 18 marca, godz. 10. Król wadium wpłacił i niczego nie podejrzewając czekał, budując - jak co dzień - swoje domy. – To było jak grom z jasnego nieba – opowiada. – Nigdy nie przyszłoby mi do głowy, że coś takiego mnie spotka.

Tuż po upłynięciu terminu przyjmowania wadium dowiedział się, że do przetargu o parcelę stanie prócz niego żona senatora Skorupy. – Złapałem za telefon i własnym uszom nie wierzyłem. Skorupa wyjaśnił mi, że jeśli oddam mu kawałek ziemi pod wiatrak, wycofa się z przetargu. A jeśli nie, to on 300 tys. zł może tam bez problemu wyłożyć – opowiada.

Wiatraki Skorupy

– Już od dawna było wiadomo, że wiatraki to nowy konik Skorupy – mówi Krystyna, mieszkanka Podczerwonego, która prosi o anonimowość. Głośno było o tym, jak pod jego chałupę przywieźli w częściach dwa stare zachodnie wiatraki. Po remoncie stanęły na polu jego rodziny w Podczerwonym. Skorupa dumny chodził do swoich i zachwalał walory wiatracznego biznesu. Niewykluczone, że skoro oddał oba rodzinie, czas było pomyśleć o własnym wiatraku na stare lata. – Tu chodzi o dudki. Wiatraki same się kręcą i roboty żadnej nie potrzebują – wyjaśnia Krystyna zaangażowanie Skorupy w nowy biznes.

Problem w tym, że prawo pozwala stawiać wiatraki jedynie na terenie budowlanym. Wokół wiatraka musi być też zachowana 60-metrowa strefa ochronna. Żadnych domów mieszkalnych. Niewykluczone, że pomysł sam spadł Skorupie z nieba, gdy Maciej Król przyszedł do niego prosić o pomoc. Senator wiedział już wtedy, że najlepiej nadający się pod wiatrak teren w Podczerwonym należał do Króla. Tylko jak przycisnąć go, żeby oddał ziemię? – to pytanie kotłowało się pewnie w senatorskiej głowie.

Propozycja nie do odrzucenia

W przeddzień przetargu, 17 marca, godz. 19.45. Do firmy Króla, znajdującej się kilkadziesiąt metrów od zabudowań senatora, telefonuje Skorupa. Biznesmen zrywa się, by za kilka minut znaleźć się w mieszkaniu parlamentarzysty. Ma przy sobie zainstalowane przez nas urządzenie nagrywające. Na miejscu czeka na niego senator Tadeusz Skorupa z żoną Anną. Rozmowa trwa 1 godz. 18 minut. (Ciekawsze fragmenty obok. Można je też odsłuchać na naszej stronie www.tygodnikpodhalanski.pl).

Skorupa mówi wprost, że wycofa się z przetargu, jeśli Król odda mu teren pod wiatrak. Albo przynajmniej zadeklaruje, że da mu zgodę za postawienie wiatraka. Kilkakrotnie te propozycje powtarza. Nie kryje, że staje do przetargu, mimo że ta ziemia nie jest mu do niczego potrzebna.

Informuje Króla, że wadium wpłacił także sołtys. Z jego słów ma wynikać, że ze startem do przetargu Andrzeja Styrczuli nic nie ma wspólnego. Przeciwnie, uważa go za straconego w oczach publicznych. – On już nie będzie sołtysem. – Wykazuje przy tym niezwykłą znajomość możliwości Styrczuli. – On więcej jak 250 tys. nie da. Syn mu tyle przysłał z Ameryki. Mówił mi to – twierdzi. Doradza Królowi, jak sprawę trzeba załatwić. Przekonuje, że sam już podjął kroki, żeby przetarg odwołać. Powołuje się na rozmowy ze starostą Faberem. Mówi najpierw, że sam dzwonił do niego, potem, że to Faber telefonował godzinę temu, by skonsultować z nim plan działania. Co chwilę jednak wraca do najważniejszego: – My nie mamy interesu, żeby to kupować. Chcę tylko, żebyś zgodził się na postawienie tam wiatraka.

Co urąga senatorowi

– Po co ty masz tam wpierd… 250 czy 260 tys. – przekonuje Króla senator w dalszej części rozmowy. – Napisz mi, że się zgadzasz na tę strefę 60 metrów ochronnych, pozwalasz mi na wiatraki i żona się nawet nie odezwie na przetargu – przekonuje go.

Skorupa naciska coraz bardziej. Cały czas wtóruje mu żona Anna. Sięga po nowe argumenty, z których najciekawszym wydaje się ten dotyczący kłopotów finansowych i jakości życia senatora. Ten fragment zasługuje na cytowanie bez poprawek językowych:. – Ja też był przedsiębiorcą, a nie jakimś politykiem nienormalnym. I wiem, co wszystko kosztuje i co to pieniądze zarabiać. Ja też muszę jakiegoś pilnować interesu, bo ja za chwilę nie będę miał na kampanię wyborczą pieniędzy. Bo z tych, co dostaję z Senatu, to jest k… psie pieniądze. Na paliwo dla mnie i na garniturek. Na ubranie k…. 9 tys., a teraz to nawet zaczęli mi płacić po 8 i pół. Straszne pieniądze. A za trzy roki to auto zajeździsz. To jest urągające dla parlamentarzysty. Takie moje zdanie jest. A jaki k… pokój mamy. W jakich warunkach trzeba mieszkać. To k… bezdomni w Niemcach mają lepsze warunki.

Potem senator domaga się od biznesmena honorowego zachowania w tej sprawie, a jeśli tego honoru on nie dotrzyma, to zrobi wszystko, żeby wszyscy dowiedzieli się, że Król honoru nie ma.

Przetarg

18 marca 2010 r., Starostwo Powiatowe w Nowym Targu. Do przetargu o 29-arową działkę nr 7637/88 w Podczerwonym staje Maciej Król, Anna Skorupa i Andrzej Styrczula. Sołtys kończy licytację na 150 tys. zł. Licytowanie przejmuje żona senatora. Licytuje do 200 tys. zł. Król ich przebija. Kupuje działkę za 205 tys. zł. – To boli. Jestem wściekły, że ten człowiek zmusił mnie do wydania dodatkowych 150 tys. zł. Ale z drugiej strony mam poczucie, że nie uległem mu – mówi Maciej Król.

Niedługo potem informacja o przetargu pojawia się w mediach. Dziennikarze są zaskoczeni, stawiają pytania zwłaszcza w kontekście udziału w przetargu na działkę w Podczerwonem żony senatora. Dziwią się, że senator domaga się odwołania przetargu, a jego żona w nim uczestniczy. Skorupa jest przygotowany na taką ewentualność. Mówi o niezależności swojej żony, a sam zasłania się działaniem na rzecz lokalnej społeczności. Mimo porażki z Królem jego plan ciągle działa.

Spontaniczna akcja mieszkańców

Koło sprawy robi się coraz głośniej w prasie. Wszystkie informacje kończą się jednak znakiem zapytania. W miniony poniedziałek proszę senatora o spotkanie. Godzi się i umawia ze mną w swoim biurze w Nowym Targu. Tymczasem jednak zaprasza na spotkanie także innych dziennikarzy. Podczas konferencji lawiruje, kręci, jest zdenerwowany. Rozdaje wreszcie pismo, w którym sugeruje, że cała sprawa sprzedaży działki w Podczerwonem to sprytna manipulacja, w którą zamieszane są instytucje państwowe, samorządowe, przedsiębiorcy, a nawet biegły sądowy, który wyceniał działkę. W jednym z punktów pisze, że nie dziwi się, że jest to sprawa trudna do zrozumienia, gdyż nawet osoby znające ten problem nie mogą się połapać w tych wszystkich działaniach. Na koniec pisze o spontanicznej akcji mieszkańców przy zbieraniu podpisów.

Idziemy więc tym tropem. – Tak, podpisałam się na tej liście – mówi Maria J., mieszkanka Podczerwonego – Była u mnie Danusia G., mówiła, że to chodzi o parcelę dla szkoły, na boisko. Nie wiedziałam, która to działka. Podpisałam się, bo było tam już więcej podpisów. Dopiero jak okazało się, że to dotyczy działki, którą kupił Maciek Król, złapałam się za głowę, co zrobiłam – mówi.

Jedziemy więc do Danuty G. – Tak, zbierałam podpisy, bo to chodzi o działkę koło szkoły, na rzecz dzieci – tłumaczy. Pokazujemy jej więc mapkę z działką 7637/88. – To oni mi mówili, że to chodzi o inną parcelę, koło szkoły – przekonuje G. – Widziałam tam nawet podpisy pań ze szkoły. Nic z tego nie rozumiem. Przyszli, mówili, że to słuszna sprawa dla szkoły. Byli we dwóch – Paweł R. i Piotr D..  Paweł R. jest działaczem miejscowego PiS –u. Piotr D. asystentem senatora Tadeusza Skorupy.

Co na to sołtys, starosta i wójt

Naszych rozmówców nie informujemy o nagraniach z udziałem senatora. Chcemy dowiedzieć się, jakie mają opinie w tej sprawie. Odwiedzamy sołtysa Andrzeja Styrczulę. Niechętnie rozmawia. Potwierdza tylko, że brał udział w przetargu. Wyjaśnia, że mogłaby mu się przydać. Uważa jednak, że Król za nią przepłacił. Motywów senatora i jego żony nie zna i nie chce znać. Odrzuca krążącą plotkę, że do startu w przetargu namówił go Skorupa. Potwierdzają to zresztą także nasi rozmówcy. – Senator rozwalił mu cały projekt budowy chodników we wsi, teraz się wadzą – przekonuje Danuta G. – Jedno wiem na pewno, już nigdy żadnych podpisów zbierać nie będę – dodaje. Nazajutrz ktoś przekonuje nas, że start Styrczuli w przetargu ma związek z chęcią powrotu z Ameryki do Polski jego syna. – Miałby tu miejsce pod warsztat – słyszymy.   

Czas na pytanie, jaką rolę w całej sprawie odegrał starosta nowotarski, partyjny kolega Tadeusza Skorupy. Podczas nagranej rozmowy senator kilkakrotnie przekonywał Macieja Króla, że ze starostą rozmawiał albo że ten do niego telefonował tuż przed ich spotkaniem. Za uczciwością starosty w tej sprawie przemawia jednak fakt, że przetargu nie odwołał. Pytamy go o całą sprawę.  Krzysztof Faber przyznaje, że rozmawiał ze Skorupą na temat przetargu. Twierdzi jednak, że 17 marca wieczorem to Skorupa do niego dzwonił, a nie odwrotnie. – Nazajutrz, po konsultacjach z prawnikami, doszedłem do wniosku, że nie ma jednak podstaw do odwołania przetargu – mówi starosta. Faber wspomina również, że senator zabiegał od dawna o drogę na tej parceli. O tę sprawę pytamy wójta Czarnego Dunajca Józefa Babicza. – Tak, senator mówił o tej drodze od dawna –  przyznaje wójt. Na wyraźny wniosek Skorupy wyznaczono też niezwykłą jej szerokość – Wyrysowana była na szerokość 7 metrów, przyszedł do urzędu, żądał, żeby drogę poszerzyć do 10 m. Już wtedy coś kombinował – Babicz nie kryje oburzenia całą sprawą. Bez ogródek mówi o problemach, jakie ma z senatorem, który miesza się do spraw gminy. Podobnie jak inni, nie potrafi racjonalnie wyjaśnić, o co chodzi w Podczerwonym. Nie ma jednak wątpliwości, że Skorupa, organizując zbiórkę podpisów, świadomie wprowadzał ludzi w błąd. – Miał w tym interes. Jaki? Jeszcze nie wiem. Jeśli jednak będę miał dowody, że wprowadził też w błąd urząd, po konsultacji z prawnikiem oddaję sprawę do prokuratora. Podejrzewam, że zrobią to też inne urzędy, do których wysyłał pisma – mówi wójt.     

Jurek Jurecki

---

Oto dwa cytaty z nagranej rozmowy:

Senator Tadeusz Skorupa składa propozycję biznesmenowi: 

Ja byłbym skłonny, żebyśmy podpisali takie porozumienie, że wyrażasz zgodę na postawienie wiatraka, to by wystarczyło, a ty sobie to kup za 50 tys. I gwarantuję, żebyś był jeszcze z tego zadowolony.

Tadeusz Skorupa o sobie:

Ja też był przedsiębiorcą, a nie jakimś politykiem nienormalnym. I wiem, co wszystko kosztuje i co to pieniądze zarabiać. Ja też muszę jakiegoś pilnować interesu, bo ja za chwilę nie będę miał na kampanię wyborczą pieniędzy. Bo z tych, co dostaje z Senatu, to jest k… psie pieniądze. Na paliwo dla mnie i na garniturek.

Na ubranie k…. 9 tys., a teraz to nawet zaczęli mi płacić po 8 i pół. Straszne pieniądze. A za trzy roki to auto zajeździsz. To jest urągające dla parlamentarzysty. Takie moje zdanie jest. A jaki k… pokój mamy. W jakich warunkach trzeba mieszkać. To k… bezdomni w Niemcach mają lepsze warunki.

---

---

Ciąg dalszy tekstu w papierowym wydaniu Tygodnika Podhalańskiego. 

Jurek Jurecki