BYŁ W GÓRACH, ROZmawiałem z nim: JEZUS NA LODOWISKU, odc. 1

      Nazwa bloga: GODny. Mój ROZwój

  Tytuł wpisu: BYŁ W GóRACH, ROZmawiałem z nim: JEZUS NA LODOWISKU, odc. 1 

Podhale w upalną sobotę czerwca 2019 roku gościło Jezusa. Spotkałem go na lodowisku i zadałem mu kilka pytań

     Jestem człowiekiem wierzącym w Boga i Mój ROZwój osobisty obejmuje też religię. Wybrałem się na uroczystość religijną o nazwie: JEZUS NA LODOWISKU w Nowym Targu. Spóźniłem się na JEZUSA i chyba dobrze, bo przed wejściem na lodowisko widziałem taką oto scenę: piękna biała dorożka zaprzęgnięta w dwa konie właśnie przywiozła dwóch pasażerów. Pierwszy pasażer był wzrostu trochę ponad metr i cały za wyjątkiem twarzy pokryty złotą błyszczącą w upalnym słońcu farbą. Pierwszy pasażer trzymał na ramionach drugiego pasażera: dzieciątko, które też za wyjątkiem twarzy całe było pokryte też złotą farbą. Pasażerowi ci to figurki przedstawiające Matkę Boską Ludźmierską z Dzieciątkiem Jezus.

     Obok dorożki stało czterech mężczyzn ubranych w piękne góralskie stroje, którzy zdjęli figurki z dorożki i zniknęli w wejściu do hali, tam gdzie podczas meczów hokejowych wjeżdża i wyjeżdża rolba. Za figurkami i góralami, kilku ludzi utworzyło procesję. Dołączyłem do pochodu. Maszerowałem w rytm góralskiej muzyki. Znalazłem się w środku lodowiska. Pochód szedł prosto przez całą długość budynku i wraz z figurkami jak lalkami wkroczył na scenę przerobioną na ołtarz. Ja natomiast, tuż za wejściem skręciłem w lewo i schodami udałem się na trybuny, w to samo miejsce co rok temu.

     Górale umieścili figurki obok krzyża. Góralska muzyka przestała grać. Zagrał i zaśpiewał zespół oazowy. Ksiądz wygłosił monotonne powitanie na cześć figurki. Ogarnęła mnie senność. Zamykały mi się oczy. Zasypiałem. Głos kapłana był coraz bardziej nudny i rozchodził się po całej hali. Słowa odbijały się echem od ścian i dachu. To co słyszałem było jakby transem, w który wpadłem. Świat zaczął wirować i poczułem się, jakby coś mną zawładnęło. Wielki, ale naprawdę ogromny baner za ołtarzem z twarzą Jezusa zaczął się ruszać i rozmazywać. Jego oczy wpatrzone we mnie stawały się coraz bardziej rozmazane. Baner tracił kolory. Twarz Jezusa powoli szarzała, aż wybielała i zniknęła całkowicie. Baner stał się całkowicie biały bez żadnego obrazka. Poczułem się dziwnie.

- Cześć Andrzej - usłyszałem męski głos. Spojrzałem w bok. Dwa siedzenia dalej siedział mężczyzna w wieku trzydziestu lat z brodą.

- Cześć Andrzej - powtórzył i patrzył prosto w moje oczy - pamiętasz mnie?

- Znajoma twarz - wolno i ostrożnie powiedziałem do siebie. I głośniej - pamiętam Pana, ale nie wiem skąd.

- Czytałem twojego bloga GODny. Mój ROZwój, napisałeś tam rok temu aż dwa wpisy o JEZUSIE NA LODOWISKU o tytule: WAKACYJNA LEKCJA: tu był Jezus, rozmawiałem z nim.

- A tak o tym tytule. Napisałem wtedy dwa wpisy na Tygodniku Podhalańskim o JEZUSIE i o tym jak z nim rozmawiałem. To była moja ważna wakacyjna lekcja. Właściwie to nie wiem kto to był. Nie wiem co się wtedy działo - kojarzyłem tego gościa coraz bardziej - Chyba pamiętam Pana. Jakoś nie kojarzę Pana. Chyba, że był Pan tutaj rok temu? Pan, Pan .... Pan jest Jezusem? Tak! Pan jest Jezusem!!!! Jezusem z Nazaretu w Judei! Obecnego Izraela!

       Koniec odcinka pierwszego: BYŁ W GóRACH, ROZmawiałem z nim: JEZUS NA LODOWISKU. Dalszy ciąg nastąpi w kolejnym wpisie: BYŁ W GóRACH, ROZmawiałem z nim: JEZUS NA LODOWISKU, odc. 2

Relacjonował Andrzej Milewski