Tybetańscy górale pod Tatrami

Ponlop Trinley Nyima Rinpocze, główny nauczyciel klasztoru Menri, będącego siedzibą tradycji Jungdrung Bon, wraz z towarzyszącym mu uczniem odwiedził Tatry. Klasztor Menri jest siedzibą mnichów tybetańskich na uchodźctwie w Indiach, nad granicą z Tybetem.

Wizytę zorganizował działający już od ponad 10 lat Związek Garuda w Polsce. Związek ten propaguje i kultywuje tą unikatową starożytną kulturę i tradycję duchową Tybetu. Lamami opiekowali się Tomasz Radek i Jerzy Strączyński – historyk i naturoterapeuta. – Jest uznanym autorytetem w dziedzinie bioenergoterapii. Wraz ze swymi przyjaciółmi odwiedzili nas w willi „Orla” – mówi Elżbieta Samek-Czapla, która gościła egzotycznych przybyszów z Indii. – Mnisi, którzy przecież też są góralami, bez przerwy pytali o owieczki. Więc ich zabraliśmy na Samkową Czubę u stóp Giewontu. Tam pod lasem pasły się owce i radośnie zabeczały na widok lamów. A jako że niedaleko już było do stareńkiej bacówki Henryka Króla Łęgowskiego, do „naszego Jaśka”, to poprowadziliśmy tam mnichów.

W bacówce pośrodku palenisko, na belkach pod powałą sery owcze w dymie się wędzą, obok łóżko, na którym Jasiek przez miesiące wypasu śpi. I ugościł Jasiek lamów, na kołdrze szeregiem usadził, do drewnianego kubka słodką żętyce lał, oscypkiem poczęstował i o swoim bacowaniu gadał. – Siedzieli świętobliwości w okrutnym dymie, góralskich bajań bacy słuchali i nadziwić się nie mogli, jak to w naszych Tatrach inaczej jest. A gdy od bacy schodziliśmy, starą studnię zobaczyli. To my im wody ze studni napić się daliśmy. Pili zimną górską wodę małymi łyczkami, na łany traw, ozłoconych przez zachodzące słońce, na Giewont w pierzastych chmurach spoglądali i cicho do nas szeptali, że my to bardzo szczęśliwi ludzie jesteśmy, że w tak pięknym miejscu żyjemy – dodaje Elżbieta Samek-Czapla.

W drodze powrotnej Henryk Król Łęgowski opowiedział egzotycznym gościom, jak jego dziad przed 100 laty TOPR zakładał, a podczas kolacji w „Orli” Ronpocze wysłuchał opowieści o legendarnych stworach, zamieszkujących Tatry. Jako że mnisi z Menri szczególnie upodobali sobie badanie Duchów Wody, dzień wcześniej spędzili nad Morskim Okiem i w Dolinie Pięciu Stawów, wpatrując się w kolory tatrzańskich wód. Z wielkim zachwytem opowiadali mnisi o toni Morskiego Oka, dlatego goszcząca ich gaździna postanowiła dać im „kawałek Tatr” w postaci obrazu autorstwa Józefa Mularczyka. – Józef ma dziś 91 lat, przez lata całe mieszkał w Zakopanem, po górach ze sztalugami chodził, miejsca szczególnej urody wypatrywał, modrookie stawy, skalne turnie malował. Dziś nieduży obraz naszych Tatr wisi w indyjskim klasztorze i o pięknie polskich gór mnichom opowiada – podsumowuje Elżbieta Samek-Czapla.

Rafał Gratkowski