Droga do Morskiego Oka: Bój o licencję

Znowu emocje wokół przejazdów fiakierskich do Morskiego Oka. Tym razem nie za sprawą oskarżeń o zamęczanie koni, ale z powodu utraty licencji przez jednego z woźniców.

Przewozy fiakierskie z Palenicy Białczańskiej do Morskiego Oka to niezły biznes. Licencję na 3 lata otrzymuje 60 fiakrów, podzielonych na 3 grupy. Każda z grup wozi turystów przez 10 dni. W sezonie każdy fiakier robi trasę średnio 2-3 razy (zmieniając konie). Fasiongami mogą przewozić do 14 turystów. Jazda w górę kosztuje 40 zł, w dół – 30 zł. Wystarczy pomnożyć te liczby, by szacunkowo obliczyć miesięczne zarobki fiakrów. Oczywiście fiakier w sezonie pracuje na cały rok, do tego dochodzą niemałe koszty utrzymania koni i opłata wnoszona do parku. I tak pozostaje suma do pozazdroszczenia. Nic wiec dziwnego, że przyznawaniu licencji towarzyszą takie emocje.

Lista fiakrów przygotowywana jest w Urzędzie Gminy Bukowina Tatrzańska przez specjalnie do tego powołaną komisję, jednak zatwierdza ją Tatrzański Park Narodowy, który wydaje licencje. Termin obecnej wygaśnie w grudniu tego roku. Tymczasem kilku z fiakrów straciło prawo do przewozu turystów.

Jan Czernik jest jednym z dwóch fiakrów, którzy w sierpniu ubiegłego roku stracili licencję z powodu przeładowania fasiągów. Po głośnej historii z Jordkiem, służby parku bardzo rygorystycznie kontrolują przewozy. Na wozie może być tylko 14 turystów, a Jan Czernik na fasiongach miał 16 dorosłych osób, co – jak podkreśla Edward Wlazło, szef straży parku w TPN – było powodem odebrania mu licencji.

– Aż przez 6 lat czekałem na liście rezerwowej. I tylko trzy lata jeździłem do Morskiego Oka, do sierpnia. Zainwestowałem w konie. Latem miałem ich 15. Wziąłem kredyt na budowę stajni. Spośród 200 koni poddanych kontroli moje miały najlepsze wyniki, a na moje miejsce wszedł człowiek, którego konie nawet na rzeź się nie nadają – nie kryje żalu. – Co mam teraz zrobić? Z czego utrzymać rodzinę?. Jak nie odzyskam licencji, konie oddam na rzeź – odgraża się góral z Bukowiny Tatrzańskiej. – A sprawiedliwości zacznę szukać po góralsku – dodaje. – Na 100-lecie schroniska w Morskim Oku wiozłem w swoim fasiągu same grube ryby – wójta, starostę i innych. Chociaż wóz był przeładowany, nikt nie chciał czekać na następny, nawet flaszkę za to dostałem. Nikt koni nie żałował. A jak wziąłem dwoje dzieci więcej na wóz, to odebrali mi licencję – nie kryje oburzenia.

– Powodem wstrzymania licencji była nadmierna liczba turystów na wozie. Według regulaminu może być tylko 14 osób i ewentualnie dwoje dzieci do 4. roku życia. Pan Czernik w momencie kontroli miał 16 osób. Fiakrzy sami podpisali ten regulamin i muszą go przestrzegać. Nie ma żadnego pobłażania, żadnego kumoterstwa, czy to się komu podoba, czy nie – twierdzi Edward Wlazło, szef straży parku. Dodaje, że od czasu wpadki tych fiakrów inni bardziej się pilnują. Już w styczniu tego roku straż przeprowadziła 5 podobnych kontroli – na drodze do Morskiego Oka i w Dolinie Kościeliskiej. Żadnych uchybień nie stwierdzono. A były to kontrole bardzo szczegółowe. Strażnicy sprawdzają, oprócz liczby turystów na wozie, między innymi ważność licencji, „paszporty” i wyniki badań lekarskich koni, czystość i wygląd fasiągów.

Czernik, bardziej niż do straży parku, ma pretensje do władz gminy i komisji, która przygotowuje listę fiakrów do zatwierdzenia przez TPN. – Przy tej liście są same machloje. Swoich tam upychają, jak chciałem w gminie zobaczyć tę listę, to okazało się, że są dwie – twierdzi fiakier, który stracił licencję.

– Pan Czernik jest sfrustrowany, ale stracił koncesje z własnej winy. W gminie przy listach nie ma żadnego kombinowania – zapewnia Sylwester Pytel, wójt gminy Bukowina Tatrzańska. Na liście rezerwowej jest ponad 20 fiakrów. Potwierdza, że rzeczywiście, są 2 listy, ale nie z powodów jakichkolwiek machlojek. – Do grudnia 2005 roku TPN żądał od gminy listy rezerwowej. Są na niej osoby, które na nią trafiły przed tą datą. Od 2006 r. TPN nie zwraca się do nas już o listę, są na niej nazwiska osób, które wysłały wnioski od tego czasu, zapisywane są według kolejności złożenia dokumentów – tłumaczy wójt. – Pan R., który wszedł za pana Czernika, był na tej pierwszej liście sprzed 2005 r. na pierwszej pozycji. Oczekiwał ok. 10 lat – dodaje. Wójt podkreśla, że jedynym kryterium jest czas oczekiwania, nie ma więc możliwości żadnych kombinacji. – Nasz regulamin dopuszcza natomiast przekazanie licencji komuś z rodziny np. w razie choroby fiakra – zastrzega wójt.

Beata Zalot