Czytanie Wandy Szado-Kudasikowej

W piątek 28 czerwca odbyło się w Ludźmierzu 3. Ludźmierskie Spotkanie ze Słowem, poświęcone czytaniu poezji znakomitej nowotarskiej poetki Wandy Szado-Kudasikowej. Wydarzenie zainaugurowała i poprowadziła prof. Anna Mlekodaj, apelując już na wstępie do słuchaczy o przywróceniu słowu "spotkanie" jego pierwotnego znaczenia. - Trywializujemy spotkania, traktujemy je jak coś, co  trzeba odhaczyć, mieć za sobą, załatwić. A spotkanie to oddanie się drugiemu człowiekowi. To jedyna właściwa jednostka, która mierzy nasze relacje - podkreślała.

A pomysł na obcowanie z poezją Wandy Szado-Kudasikowej był w zamyśle urokliwie prosty. Każdy, kto tylko chciał, mógł przyjść w tym dniu do sali widowiskowej Instytutu Dziedzictwa Niematerialnego Ludów Karpackich w Ludźmierzu z ulubionym wierszem poetki, zasiąść w specjalnie na ten cel przygotowanej "poczekalence", a zaproszony na scenę, podzielić się z innymi swoim wyborem. - Wiersze te będą propozycją utworów do kolejnego tomiku - zachęcała obecnych Anna Mlekodaj.

A chętnych do bliskiego spotkania z poetką i do czytania jej wierszy nie brakowało. Jako pierwszy odczytano błękitem przesiąknięty, zielenią opleciony wiersz pt. "Wakacje mi się marzą". Po jego wysłuchaniu autorka z wdziękiem przyznała, że pomimo upływu lat to jej marzenie w niczym nie straciło na aktualności.

W toku innych odczytań i recytacji pojawiły się miejsca i ludzie, z którymi Wanda Szado-Kudasikowa była i jest związana. A więc Suche jako "kraj lat dziecinnych" poetki. A to za sprawą tomiku poezji pt. "Moje Suche" i wiersza pt. "Jasiek Zogroblin", który ze swadą wyrecytował 7-letni Filip Janik z Chicago, a którego nagranie odtworzyła w Ludźmierzu jego cioteczna babka, córka tytułowego Jaśka Zogroblina. Inna natomiast gaździna chwyciła słuchaczy za serca recytacją wiersza pt. "Wspominki jak syski z kosyka", w którym Wanda Szado-Kudasikowa ukazała postać swojego dziadka w suchowiańskiej izbie. - Mam duży sentyment do Suchego, bo jeździłam tam często na wakacje i do mojej nieżyjącej już chrzestnej matki - tłumaczyła ten wybór recytatorka. I nie będzie przesadą stwierdzenie, że obecni na sali widowiskowej na własne oczy ujrzeli Wandziną babkę skwarzącą jajecznicę, dziadka wrzucającego szyszki do ognia, czy mamę pachnącą świeżym mlekiem...

Wśród czytanych w ten wieczór wierszy znalazły się też takie utwory, jak: "Bacyna grzęda", "W góry po mądrość" czy "Ciotki" - ulubiony utwór autorki, który jej mąż, w tajemnicy przed nią pokazał światu. A z okazji 24. rocznicy śmierci ks. Józefa Tischnera wiersz pt. "Myśli łoztracone" wyrecytowała Stanisława Szewczyk z Łopusznej. Nawiązując do tej oto rocznicy również Wanda Szado-Kudasikowa uraczyła słuchaczy swoim wierszem poświęconym pamięci Ks. Profesora pt. "Przychodzimy, odchodzimy".

Wszystkie te nostalgiczne zadumy w absolutnie zaskakujący sposób przełamała 16-letnia Kasia Iwulska z Ludźmierza, która po wywołaniu jej z poczekalenki wyrecytowała widzom wiersz pt. "Na poświęcenie wzorcowej obory u Iwulskich", będący pompatyczną pochwałą nowoczesnej technologii hodowli krów. - "Jednom ino chybe mo przysłość świetlano, cy polsko krowa bedzie... kochano? Nie uświadcys bycka w tyj nowyj oborze, syćko bedzie stucne, nie gniywoj sie Boze!" - czytała Kasia słuchaczom. - Ci Iwulscy to moi dziadkowie. Lubię wiersze pani Wandy, bo są pisane po góralsku i łapią za serce. Ten o oborze moich dziadków jest jednak moim ulubionym - tłumaczyła.

Czytanie poezji Wandy Szado-Kudasikowej - tak jak chciała tego Anna Mlekodaj - było nie tylko znakomitą okazją do spotkania się ze słowem poetki ale i do spotkania się z drugim człowiekiem. Bo tak przez poczekalenkę, jak i przez scenę przewinęła się rzesza tancerzy z zespołu "Śwarni", który Wanda Szado-Kudasikowa prowadziła wraz ze swoim mężem. Przyszli uczniowie Andrzeja Kudasika z nowotarskiego "Sokoła". Byli też bliżsi i dalsi znajomi obojga. - Wandę Szado-Kudasikową poznałam bliżej na wycieczce, choć bywała też u moich rodziców - podkreślała obecna na wydarzeniu Danuta Marek z Nowego Targu. - Urzekło mnie to, że tworzyła wiersze na poczekaniu. Jedziemy autobusem i bach - już jest wiersz o autobusie! - tłumaczyła.  Z kolei Adam Kwiatek, rodowity zakopiańczyk mieszkający obecnie w Nowym Targu, zaznaczył, że Kudasikowa pracowała w Sokole z jego ojcem. - Wtedy jej nie kojarzyłem, dopiero przy którejś okazji, tak od słowa do słowa okazało się, że mamy sobie dużo do powiedzenia. A dziś mam wszystkie tomiki jej wierszy - tłumaczył.

3. Ludźmierskie Spotkania ze Słowem zorganizowało Małopolskie Centrum Kultury "Sokół" w Nowym Sączu wspólnie ze Związkiem Podhalan w Polsce im. św. Jana Pawła II oddział w Ludźmierzu. Zagrał zespół regionalny "Podhalanie".