Kompozycje muzyczne i stopy metali - Jak materiał kształtuje dźwięk

Zawartość cyny w metalu sprawdza się poprzez próbę cyny – próba cyny pokazuje nam wartości od 1 do 16. W kolejnych próbach zawartość cyny poznamy mnożąc 6,25% przez otrzymany numer próby – odpowiednio próba 1 zawiera 6,25%, natomiast próba 3 zawiera 18,75% itd. Najwyższa próba, czyli próba o numerze 16 nie zawiera w sobie ołowiu. Jak można się domyślić ta próba (16) to 100% cyny. Zawartość cyny poznamy też przez kolor – im więcej cyny w metalu, tym jaśniejszy kolor. Na odwrót działa to z ołowiem – im więcej ołowiu tym kolor jest ciemniejszy.

Na poniższym zdjęciu pokazane są organy kościelne. Zdjęcie przedstawia organy pokazane od dołu, aby jak najbardziej uwydatnić najbardziej charakterystyczne elementy, które znajdują się w dolnej części. Wykończenie to już kwestia indywidualna, często jest ono robione na zamówienie aby wpasowało się całościowo w wygląd kościoła. W tym wypadku widzimy brązowe drewno.

Aby zapobiec deformacji piszczałek są one szersze i grubsze na dole. Dzięki temu wytrzymają nacisk korpusu na dolną część i nie będą się odkształcać.

Tak samo jak przy gitarach materiał również kształtuje dźwięk. W przypadku wykorzystania ołowiu dźwięki mogą być gorszej jakości, mogą brzmieć na „stłumione”. Cynk w powietrzu ulega procesowi pasywacji przez co jest on też matowy z zewnątrz (ma matową powłokę).

Instrumenty dęte blaszane, takie jak puzon czy trąbka, najczęściej są wykonane z mosiądzu, czyli stopu miedzi i cynku, rzadziej – z metali szlachetnych.

Flety altowe mogą być produkowane z tzw. złotego mosiądzu (z dużą zawartością miedzi), dzięki czemu są lżejsze od tradycyjnych instrumentów i mają optymalne brzmienie.

Na powyższych zdjęciach można zobaczyć cztery instrumenty wykonane z mosiądzu. Idąc od lewej strony:

1. Puzon
2. Trąbka
3. Saksofon
4. Flet altowy (wykonany z mosiądzu złotego)

Stopy metali także są często wykorzystywane przez producentów gitar. Mówimy tutaj o takich elementach jak np. potencjometry, progi, obudowy przetworników, ale najważniejszym i najczęściej wspominanym elementem stosowanym w gitarze jest oczywiście struna. Struny gitarowe w obecnych czasach wykonane są ze stali niklowej – zapewnia to dobrą jakość dźwięku. Nie tak dawno temu na rynek weszły też struny ze stali nierdzewnej – wytrzymają długo, nie korodują się i są twarde.

Z jakiego powodu producenci powlekają struny innymi materiałami i tworzywami?

Bardzo dawno temu struny gitarowe były przetwarzane z jelit zwierząt. W gitarach klasycznych wykorzystuje się struny nylonowe przez ich charakterystyczny dźwięk, natomiast przy gitarach akustycznych oraz klasycznych są one ze stali lub z brązu. Strony podczas grania pokrywają się potem, brudem przez co jest duża większa szansa, że prędzej czy później zardzewieją. Struny w gitarach wymienia się dość często, natomiast w obecnych standardach można wyciągnąć z nich więcej niż jak to było kilka dobrych lat temu.

Na zdjęciach powyżej zobaczymy jak wygląda struna gitarowa i kilka zbliżeń. Na 1 zdjęciu pokazany mamy przekrój struny w wersji graficznej, 2 zdjęcie ukazuje zbliżenie na strunę, która została pokryta ludzkim naskórkiem i brudem powstałym z gry na instrumencie. Trzecie zdjęcie ukazuje zbliżenie na strunę, która jest nowa i na której znajduje się powłoka zabezpieczająca z tworzywa sztucznego.

Jeżeli szukasz innych wyrobów ze stali nierdzewnej takich jak np. pręty kwasoodporne to zapraszamy do odwiedzenia strony Stalesia.com.