Notatniki fotograficzne Władysława Hasiora

Gmach główny Muzeum Tatrzańskiego

Zakopane,ul. Krupówki 10

Notatniki Fotograficzne Władysława Hasiora to unikatowy zbiór 20 000 slajdów podzielonych na około 400 zestawów tematycznych. To najmniej rozpoznana dziedzina sztuki artysty znanego głównie jako twórca komponowanych z codziennych przedmiotów asamblaży i założeń pomnikowych angażujących jako materiał twórczy żywioły.

Na wystawie w Gmachu głównym Muzeum Tatrzańskiego (10.07-30.11.2015), w przestrzeni holu –pomiędzy działem etnograficznym i przyrodniczym – pokazane zostaną eseje wizualne artysty dotyczące właściwości otaczającej nas materii, walorów krajobrazu naturalnego i kulturowego, związków amatorskiej wytwórczości człowieka ze sztuką profesjonalną czy projektowaniem oraz jego unikatowy,autorski projekt - dziennik modernizacji Polski lat 70. i jej estetycznych przejawów zatytułowany Sztuka plebejska. Świetne zdjęcia artysty to atlas “anatomii ekspresji” - jak sam pisał, a przyjęta przez Hasiora struktura do złudzenia przypomina współczesne narzędzia internetowe, jak tumblr czy instagram.

Wybrane na wystawę Notatniki to lekcja wrażliwości wyprowadzana z obserwacji świata przyrody, gdzieniegdzie uwzględniająca ingerencję człowieka: interakcje ze środowiskiem naturalnym głównie pod postacią agrokultury, cywilizację przemysłową, wreszcie sztukę.Hasior operuje zbliżeniami na detal, rejestrując głównie jego plastyczne właściwości, czasem w szerszych planach pokazuje na zasadzie kontrastu zjawiska wpisane w pejzaż. Poszczególne studia zestawiane są ze sobą po to, aby ukazać różne aspekty tego samego zjawiska i wpisać je w szerszy kontekst. Unikatowym zbiorem jest Sztuka plebejska. Ma charakter typologicznego dokumentu i jest rodzajem fotografii socjologicznej. To zapis estetycznych przejawów zmian w stylu życia modernizującego i urbanizującego się społeczeństwa. Hasior koncentrował się na uniwersalnych, ponadlokalnych trendach w kulturze ludowej, często przejmowanych powierzchniowo, bez zrozumienia sedna oryginalnej tendencji, co współcześnie moglibyśmy określić efektem cargo. Dokument ten jest też rodzajem rodowodu konstruowanego przez Hasiora, projektem tożsamościowym, jedynym w jego karierze sposobem zbadania fenomenu PRL, którego sam był beneficjentem – mianowicie awansu społecznego.

Wystawa inicjuje półroczny program „Otoczenie”. Otoczenie to to, co wokół. Punktem wyjścia są zbiory Muzeum Tatrzańskiego. To muzeum encyklopedyczne, w którego kolekcji prym wiodą nauki przyrodnicze, etnologia oraz sztuki plastyczne. Jedną z filii tej instytucji jest dawna leżakownia sanatorium Warszawianka,współcześnie Galeria Władysława Hasiora – wyjątkowy environment otoczony ogrodem. Samo miasto – Zakopane – gdzie od lat 40. z przerwami na liczne podróże, mieszkał Hasior, to gotowa wystawa sztuki – nie tylko ludowego rękodzieła, ale także tworzonej głównie w latach 60. przez wyjątkowych twórców,jak Tadeusz Brzozowski, Barbara Gawdzik-Brzozowska, Antoni Kenar czy sam Hasior realizacji w przestrzeniach ogólnodostępnych. Do tego dochodzi koncepcja rzeźbienia w ziemi, entropiczny pomnik na Snozce, zainteresowanie środowiskiem naturalnym i dopatrywanie się analogii pomiędzy nim a nowoczesną plastyką czy autorskie koncepcje poezji przydrożnej i sztuki plebejskiej, których przejawy kolekcjonował w  obejmującym ok. 20000 slajdów “Notatniku Fotograficznym”,na którego pierwszy większy pokaz zapraszamy od 10 lipca do Gmachu Głównego.Wreszcie środowisko artystyczne w jakim sam pozycjonował swoją sztukę i pozycjonowała go historia sztuki - to stanowi temat wystawy w Galerii Władysława Hasiora. Zapraszamy szczególnie na weekend wernisażowy 14-16.08.2015,kiedy to zostaną ujawnione niepokazywane dotychczas rzeźby plenerowe, odbędzie się koncert na kosy, performance kulinarny, ogrodniczy i atmosferyczny, na bazie zbiorów Muzeum Tatrzańskiego przygotowane zostaną warsztaty dla dzieci i dorosłych, a chętni będą mogli wybrać się na spacery tematyczne po Zakopanem!