Spotkanie z Joanną Kuciel-Frydryszak w Zakopanem. Głos naszych babek i prababek

Joanna Kuciel-Frydryszak, znana z bestsellerowej książki „Służące do wszystkiego”, ponownie pochyla się nad losem kobiet w Polsce. Tym razem opowiada historię z perspektywy tych, które pozostały na wsiach: gospodyń, mamek czy dziewek pracujących na folwarkach i w bogatszych gospodarstwach. To historie pełne codziennego znoju, walki o byt i marzeń o lepszym życiu.
Jak mówi autorka: - Napisałam tę książkę nie jako taki dokument historyczny, bo ja przecież jestem też historyczką, tylko napisałam to właściwie dla wnuczek, o wnuczkach, dla córek, dla następnych pokoleń, żeby mogły zrozumieć może bardziej siebie, historię swojej rodziny, swoją własną tożsamość.
„Chłopki” to książka-głos wiejskich kobiet i przedstawia nieznane dotąd aspekty ich życia. Pokazuje nie tylko ich siłę i oddanie rodzinie, ale również pragnienie zmiany, nierówną walkę o godność i miejsce w patriarchalnym społeczeństwie.
Dlaczego warto przeczytać „Chłopki”?
Ta książka to mocna i poruszająca lektura, która pomaga lepiej zrozumieć współczesną Polskę. Joanna Kucel-Frydryszak umiejętnie pokazuje, jak życie naszych babć i prababć wpływało na procesy społeczne, których konsekwencje odczuwamy do dziś. Dla wielu czytelników jest to również okazja do spojrzenia w przeszłość własnej rodziny i zrozumienia korzeni, które wciąż mają znaczenie w naszym życiu.
- Co było wspólnym doświadczeniem naszych rodzin, czy w Wielkopolsce, czy na Pomorzu, czy na Lubelszczyźnie, czy na Podhalu? To doświadczenie jakiegoś takiego słabego kontaktu, wynikającego też z takiego modelu wychowania, z tradycji, a wreszcie, może nawet przede wszystkim, z tego, w jaki sposób traktowały się dzieci. I że to jest bardzo mocne doświadczenie i w moim przekonaniu to wciąż jest jakiś problem dla wielu ludzi, dla wielu osób, które same mają z tym kłopot. Z tworzeniem więzi, z rozmowami, jakieś takie poczucie, że się na przykład słabo znało swoje babcie. Jeden z moich rozmówców, wspaniały pan Andrzej Kotyczka ze Śląska, mówi, że on właściwie nigdy nie rozmawiał ze swoją babcią, która mu zawsze piekła świeży chleb ciepły, bo on lubił, ale on nie miał wątpliwości, że ona go kocha, bo te opiekuńcze gesty, czyli ta miłość polegająca na przejawianiu troski.
Czerpiąc z bogatego materiału historycznego, autorka odkrywa przed nami świat oczami kobiet, których losy często pozostawały w cieniu. Pozwala nam lepiej zrozumieć, jak wyglądało życie na wsi i przed jakimi wyzwaniami stawały kobiety, które każdego dnia walczyły o swoje miejsce w świecie.
- Historia pani Zofii Solarzowej, tutaj mieszkała po wojnie, ale z kolei przed wojną na Podkarpaciu, w Gaci Przeworskiej, powstał Uniwersytet Ludowy. Pokazuję to jako taki rodzaj trochę fenomenu i coś, co wykracza poza nasze wyobrażenie. Czyli taki obraz wsi katolickiej, wsi klerykalnej, wsi podporządkowanej proboszczowi.
„Chłopki. Opowieść o naszych babkach” to książka, która odciska piętno na duszy. Łamie utarte stereotypy i skłania do głębszych przemyśleń na temat historii i naszego w niej miejsca. Spotkanie z autorką w Zakopanem było wyjątkową okazją, by nie tylko dowiedzieć się więcej o pisaniu książki, ale także dowiedzieć się, o czym będzie następna książka:
Ludmiła Sorokowska